علی بن محمدباقر بروجنی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن محمدباقر بروجنی اصفهانی، از علما و فضلای اصفهان در قرن سیزده و چهارده هجری بوده است.
حاج شیخ علی بروجنی فرزند ملاّ محمّدباقر، از علما و فضلای
اصفهان در قرن سیزده و چهارده هجری بوده است. او در حدود ۱۲۶۵ق متولّد و در
اصفهان و
نجف تحصیل نموده و پس از مراجعت به اصفهان سال‌ها در
مدرسه الماسیّه ساکن و به
تدریس فقه و
اصول پرداخته است. او مجتهدی بارع و محقّقی کامل بود. ظاهرا در اواخر عمر به موطن خویش مراجعت نموده و حدود سال ۱۳۳۰ق در آنجا وفات یافته است.
کتب جدیدی تالیف نموده که از آن جمله است:
۱. «بحرالجواهر» در شرح
جواهر الکلام، که نسخه‌ای از آن به شماره ۲۵۰ در کتابخانه وزیری یزد موجود است؛
۲. «تبصره المتهجدین» که در سال ۱۳۲۳ق در اصفهان به چاپ رسیده و فهرست تالیفات ماخوذ از آنجاست؛
۳. «تفسیر قرآن» در چندین مجلد؛
۴. «رساله در آداب و اعمال شب» از
واجب و
مستحب که به پیوست کتاب «
تبصره» به چاپ رسیده است؛
۵. «شرح
ریاض»؛
۶. «شرح بر کتاب نکاح»؛
۷. «صلاه المسافر»، رساله استدلالی به فارسی و گاهی به عربی که به خط مؤلف و مورخ
محرم ۱۳۲۳ق است که به شماره ۱۹۹۰ در
کتابخانه آیت‌اللّه مرعشی نجفی موجود است.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۷۶.
