• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن سهل طبری (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالحسن علی بن سهل بن ربن طبری (حدود ۱۵۹-۲۶۰ق)، از پزشکان یهودی ایرانی قرن سوم هجری قمری که به دست خلفای عباسی به دین اسلام درآمد.



ابوالحسن علی بن سهل بن ربن طبری بغدادی، اصل و نیاکان وی اهل طبرستان بودند و خود او در حدود ۱۵۹ق در مرو عراق به دنیا آمد. ابوالحسن نزد پدرش علم آموخت و زبان سریانی و عبرانی را به خوبی فرا گرفت. او به تحصیل علم پزشکی و فلسفه روی آورد و سپس نهایت سعی و تلاش خود را در طب مصروف داشت و طب هندی و یونانی را آموخت.
[۱] بیهقی، علی بن زید، تاریخ حکماء الاسلام، ص۳۲.
پس از اینکه طبیبی حاذق و عالمی مشهور شد، به خدمت والی طبرستان مازیار بن قارن در آمد. هنگامی که اوضاع طبرستان آشفته شد، ابوالحسن آنجا را ترک کرده و به شهر ری رفت و در آنجا علم طب را به محمد بن زکریای رازی آموخت و سپس به سامرا مسافرت کرد و در آنجا سکونت نمود.
او در سامرا به دربار معتصم عباسی (خلافت ۲۱۸-۲۲۷ق) راه یافت و پس از اینکه به دست معتصم از یهودیت به دین اسلام درآمد، از نزدیکان خلیفه به حساب آمد. طبری در زمان متوکل عباسی (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ق) نیز جزء ندیمان و کاتبان وی بود تا اینکه در حدود ۲۶۰ق از دنیا رفت. سال‌های ۲۳۶
[۵] بیهقی، علی بن زید، تاریخ حکماء الاسلام، ص۳۲.
و ۲۴۷ق نیز زمان‌های دیگری است که برای مرگ او آورده‌اند.


آثار او عبارت‌اند از: فردوس الحکمه، تحفة الملوک، کنّاش الحضره، منافع الاطعمه و الاشربة و العقاقیر ارفاق الحیاة، حفظ الصحه، الحجامه، کتاب فی ترتیب الاغذیه کتاب فی الرّقی و الدین و الدوله.
[۱۳] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱، ص۲۷۷.



۱. بیهقی، علی بن زید، تاریخ حکماء الاسلام، ص۳۲.
۲. قفطی، علی بن یوسف، تاریخ الحکماء، ص۱۷۸.    
۳. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۳۵۸.    
۴. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۹.    
۵. بیهقی، علی بن زید، تاریخ حکماء الاسلام، ص۳۲.
۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۸۸.    
۷. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۳۵۸.    
۸. ابن ابی اصیبعة، احمد بن قاسم، عیون الانباء، ص۴۱۴.    
۹. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲۱، ص۱۰۲.    
۱۰. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۸۸.    
۱۱. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۷، ص۱۰۶.    
۱۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۶، ص۱۶۵.    
۱۳. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱، ص۲۷۷.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۴۶-۵۴۷، برگرفته از مقاله «علی طبری».






جعبه ابزار