علی بن سالم والبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن علی بن سالم والبی (م
۱۴۳ق)، از محدثان و مفسران
قرن دوم هجری قمری بود.
ابوالحسن علی بن سالم بن مخارق
والبی قرشی حمصی جزری، کنیه‌های دیگری مانند ابوطلحه
و ابومحمد برای او ذکر شده است. وی از بردگان آزاد شده
بنی‌هاشم بود. نیاکان او از جزیره بوده و به
حمص،
شهری در
سوریه منتقل شدند. ابوالحسن از دانش افرادی مانند
مجاهد،
محمد بن زید و
راشد بن سعد بهره گرفت. او فردی محدث
و مفسر بود و
ناسخ و منسوخ قرآن را از
ابن عباس روایت کرده، ولی او را ندیده است.
او شاگردانی مانند
بدیل بن میسر،
معمر،
عبدالله بن سالم و
داود بن ابی هند را تربیت نمود.
او سفری به انبار داشت و نزد
ابوالعباس سفاح (حکومت
۱۳۲-
۱۳۶ق) حضور یافت.
خطیب بغدادی احادیث او را صحیح، ولی خود او را دارای رای و نظر سوء دانسته است و به نقل از
احمد بن حنبل می‌گوید که
علی بن ابی طلحه‌ای که
ثوری و
حسن بن صالح از او روایت کرده‌اند، کوفی بوده و غیر از فرد مذکور است،
ولی
ابن حجر هر دو نفر را متحد دانسته است.
از آثار او کتاب تفسیر القرآن
و کتاب فی الوجوه و النظائر می‌باشد که مطالب این کتاب را از ابن عباس گرفته است.
وی سرانجام در سال ۱۴۳ق درگذشت.
سال‌های
۱۲۰ و
۱۲۳ق تاریخ‌های دیگری‌اند که برای فوت او ذکر کرده‌اند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۶۱، برگرفته از مقاله «علی
والبی».
