علی بن زینالعابدین اعلاء کوساری اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن زینالعابدین اعلاء کوساری اصفهانی، از شعرا و خوشنویسان قرن دوازدهم هجری در اصفهان بوده است.
علی اعلاء فرزند زینالعابدین بنّای کوساری اصفهانی، شاعر، خوشنویس و
موسیقیدان اصفهان در قرن دوازدهم هجری بوده است. وی از اهالی قریه «کوسار» در یک فرسنگی اصفهان بوده و همه خطوط را خوش مینوشته و علاوه بر حُسن صوت، به علم موسیقی آشنا بوده و از علوم متداول بهره مند و شعر فراوان از بر داشته و به
علم قرائت مسلط بوده است.
او از کودکی تا پایان عمر رفیق و معاشر و مصاحب
حزین لاهیجی بود. ظاهرا در
فتنه افاغنه در حدود سال ۱۱۳۵ق به همدان پناه برده و در حمله قوای
دولت عثمانی به همدان در سال ۱۱۳۶ق به شهادت رسیده است.
شعر زیر از اوست:
"شمع با پروانه یار و گل به بلبل آشناست ••• آن گل آتش طبیعت با تغافل آشناست".
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۱۴.