علی بن حمزه عثمان اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن حمزه عثمان اصفهانی، از ادباء و فضلاء اصفهان در قرن چهارم هجری بوده است.
علی بن حمزه بن عماره بن حمزه بن یسار بن عثمان اصفهانی، از ادباء و فضلاء اصفهان در قرن چهارم هجری بوده است.
«
یاقوت حموی» گوید: عثمان قبل از
اسلام نامش «بنداد هرمزد بهزادان» بوده که پس از اسلام به عثمان نامیده شد و دو پسر داشته: ابومسلم و یسار که جدّ صاحب ترجمه باشد و
ابومسلم خراسانی از کسانی است که باعث سقوط
امویان و تاسیس خلافت آل عباس شد. بین او و
ابوالحسن بن طباطباء اصفهانی مشاعرات و مفاوضاتی بوده است.
وی را تالیفاتی است که از آن جمله است:
۱. «ترتیب دیوان ابی تمام حبیب بن اوس طائی» که برحسب انواع شعر مرتّب شده، نه بر حسب حروف و این کتاب چندین مرتبه به طبع رسیده است؛
۲. «قلائد الشّرف فی مفاخر اصبهان و مفاخرها»؛
۳. «فقر البلغاء»؛
۴. «کتاب الشّعر».
به احتمال زیاد او
شیعه بوده و رفاقت با
ابوالحسن بن
طباطباء و ترتیب دادن دیوان
ابیتمام طائی (شاعر شیعی) از شواهد این مدعاست. او در مرثیه وفات
ابومسلم محمّد بن بحر اصفهانی شعری سروده و در آنجا گفته است:
"و قالوا الا ترنی ابن بحر محمدا فقلت لهم ردوا فؤادی و اسمعوا"
"فلن یستطیع القول من طار قلبه جریحا قریحا بالمصائب یقرع"
"و من بان عنه الفه و خلیله فلیس له الا الی البعث مرجع".
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۰۴.