علی بن جعفر (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد (علیهماالسلام) (م
۲۱۰ق)، کوچک‌ترین فرزند
امام صادق (علیه‌السّلام)، و از اصحاب پدر و
امام کاظم،
امام رضا،
امام جواد و
امام هادی (علیهم‌السلام) بود.
ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد (علیهماالسلام)
عریضی علوی قرشی مدنی، کوچک‌ترین فرزند امام صادق (علیه‌السّلام) و ساکن
عریض از نواحی
مدینه بود
و بدین‌جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در
کوفه و
قم نیز سکونت داشته است.
او از اصحاب پدر بزرگوار و برادر گرامی‌اش امام کاظم (علیه‌السّلام) و نیز از اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) بود
و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش
حسین بن زید شهید روایت دارد.
افرادی چون فرزندش
احمد،
زید بن علی و
عبدالله بن حسن از او روایت کرده‌اند.
عریضی فردی موثق و جلیل القدر و بسیار پرهیزکار و با فضل بود.
از
شیخ مفید نقل شده که می‌فرماید: وی به قدری اهل فضل و
ورع بود که حتی دو نفر در این‌باره با هم اختلاف ندارند. ابوالحسن
عریضی امام جواد و امام هادی (علیهماالسلام) را هم درک کرد. روایت شده که روزی امام جواد (علیه‌السّلام) در دوران جوانی بر وی وارد شد، ایشان آن حضرت را گرامی داشته و دستش را بوسید. آن حضرت فرمود: عمو جان، بنشینید.
عرض کرد: آقای من چگونه بنشینم، در حالی که شما ایستاده‌اید. چون آن حضرت رفتند، یاران ابوالحسن او را به خاطر کارهایش سرزنش کردند و او در حالی که محاسن خود را گرفته بود، جواب داد: ساکت باشید، این فضل را خداوند به او داده و من چگونه می‌توانم آن را انکار کنم.
وی در سال ۲۱۰ق درگذشت.
برخی مدفن او را در قم و برخی دیگر در
عریض می‌دانند.
کتابی درباره حلال و حرام
و المناسک از آثار اوست و نیز مسائلی دارد که از برادرش امام کاظم (علیه‌السّلام) پرسیده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۴۷، برگرفته از مقاله «علی
عریضی».
