• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شعف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شَعَف (مانند شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای شدت علاقه است که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا از این واژه استفاده نموده است.



شَعَف (مانند شرف) به معنای شدت علاقه آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۳۶۷ درباره دنیا فرموده است: ««اسْتَشْعَرَ الشَّغَفَ بِهَا مَلاََتْ ضَمِیرَهُ اَشْجاناً»؛ و آن كس كه عشق آن را به‌ دل بگيرد درونش پر از غم‌ و اندوه مى‌شود.»


این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. حسون، نهج البلاغه، ص۸۶۶، حکمت ۳۶۷.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیه‌السّلام)، ج۱۵، ص۵۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شعف»، ج۲، ص۶۰۳.    






جعبه ابزار