• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عقرب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عقرب.


عَقْرَب (به فتح عین و راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای کژدم است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره زن از این واژه استفاده نموده است.



عَقْرَب به معنای کژدم آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره زن فرموده است: «الْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّسْبَةِ.» یعنی زن عقربی است که گزیدنش شیرین است. (شرح‌های حکمت: )
«لسبه» یعنی گزیدن. جمله تشبیه است.


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۳۵.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۶۰۳.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، حکمت ۵۶.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۶۴، حکمت ۶۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷۹، حکمت ۶۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۶۰.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۶۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۳۷۵.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۹۹.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۱۹۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عقرب»، ج۲، ص۷۳۵.    






جعبه ابزار