• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَطَر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عطر.


عَطَر (به فتح عین و طاء) به معنای خوشبوئی و عَطِر (به فتح عین و کسر طاء) به معنای خوشبو از واژگان نهج البلاغه هستند. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره مشک از این واژه استفاده نموده است.



عَطَر (بر وزن شرف) به معنای خوشبوئی آمده است.«عَطِرَ الرجلُ‌ عَطَراً: تطيَّب» به فتح اول و کسر دوّم به معنای خوشبوست.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره مشک فرموده است: «نِعْمَ الطِّيبُ الْمِسْكُ، خَفِيفٌ مَحْمِلُهُ، عَطِرٌ رِيحُهُ.» «بهترین عطر است مشک، حملش آسان و بویش خوشبوست.» (شرح‌های حکمت: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۲۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۴۰۸.    
۳. ربیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۷، ص۲۳۸.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۵۷۶.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۷۶، حکمت ۳۸۷.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۳۹۷.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۶، حکمت۳۹۷.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۹۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۲۳۸.    
۱۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۳۴۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عطر»، ج۲، ص۷۲۶.    






جعبه ابزار