• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عصبیت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عصبيت:
«عصبيت» در اصل، از مادّه‌ «عصب» به معناى پى‌هايى است كه مفاصل را به هم ارتباط مى‌دهد، سپس هر گونه ارتباط و به هم پيوستگى را تعصب و عصبيت ناميده‌اند، اما معمولًا اين لفظ در مفهوم افراطى و مذموم آن به كار مى‌رود.



(وَ لَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ) (هرگاه ما آن را بر فردى از عجم (غير عرب‌ها) نازل مى‌كرديم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب در مفردات گفته: كلمه عجمه در مقابل ابانه- اظهار به معناى اخفاء است و اعجام معناى ابهام را مى‌دهد،- تا آن‌جا كه مى‌گويد- و عجم به معناى غير عرب است و عجمى كسى را گويند كه به غير عرب منسوب باشد و اعجم كسى را گويند كه در زبانش لكنتى باشد، حال چه عرب باشد و چه غير عرب و از اين باب، عرب الكن را اعجم مى‌گويند، كه او نيز مانند يک فرد غير عرب خوب نمى‌تواند عربى سخن گويد و از همين باب است كه بهائم را نيز عجماء (زبان بسته) مى‌نامند و شخص منسوب به بهائم را نيز اعجمى مى‌خوانند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۶۸.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۲۲.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۳۷۹.    
۴. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۷۵.    
۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۵۴۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۵۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۲۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۶۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «عصبیت»، ص۳۸۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره شعراء | لغات قرآن




جعبه ابزار