• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عرم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَرِم (به فتح عین و کسر راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای بد خلق است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره اهل زمان از این واژه استفاده نموده است.



عَرِم به معنای بد خلق آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره اهل زمان فرموده است: «فَتَاهُمْ عَارِمٌ، وَشَائِبُهُمْ آثِمٌ،عَالِمُهُمْ مُنَافِقٌ» «جوان‌شان بدخو، پیرشان گناه‌کار و عالمان دورو هستند.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۱۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۱۱۳.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۶۹، خطبه ۲۳۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۵۴، خطبه ۲۲۸.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۴، خطبه ۲۳۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۵۵.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۰۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۱۱.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۵۳۳.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۵، ص۴۱.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عرم»، ج۲، ص۷۱۳.    






جعبه ابزار