• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عذل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عذل.


عَذْل (به فتح عین) از واژگان نهج البلاغه به معنای ملامت کردن است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره منافقان از این واژه استفاده نموده است.



عَذْلبه معنای ملامت کردن آمده است. «الْعَذْلُ: الملامة»


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره منافقان فرموده است: «إِنْ سَأَلُوا ألْحَفُوا، وَإِنْ عَذَلُوا كَشَفُوا» « اگر چیزی بخواهند با اصرار می‌خواهند و اگر ملامت کنند، ملامت شده را رسوا می‌کنند.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۰۸.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج،۵ ص۴۲۲.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۸۶، خطبه ۱۹۴.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۲، خطبه۱۸۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۰۷، خطبه ۱۹۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۹.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۷۴.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۷۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۱۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۱۷۹.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۶۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عذل»، ج۲، ص۷۰۸.    






جعبه ابزار