• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عدوه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عدوه (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: عُدْوَة (لغات‌قرآن).


عُدْوه (به ضم عین و سکون دال) از واژگان قرآن کریم به معنای کنار بیابان و دره است.


عُدْوه
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۳۰۸.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۵۴.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۸۴.    
به معنای کنار بیابان و دره است. «العدوة: شاطی‌ء الوادی و جانبه».

(اِذْ اَنْتُمْ‌ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْیا وَ هُمْ‌ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوی‌ وَ الرَّکْبُ اَسْفَلَ مِنْکُمْ)
[۴] انفال/سوره۸، آیه۴۲.    
یعنی «آنگاه که شما در کناره نزدیک‌تر و آنها در کناره دورتر بودند و کاروان پائین از شما بود.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۹۱.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۱۱۹.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۳۹.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۲۶.    
مراد نزدیکی و دوری نسبت به مدینه است چنانکه گفته‌اند.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۳۰۸.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۵۴.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۸۴.    
۴. ↑ انفال/سوره۸، آیه۴۲.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۹۱.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۱۱۹.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۳۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۲۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عُدْوة»، ج۴، ص۳۰۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره انفال
جعبه ابزار