از اصحاب حضرت علی (علیهالسّلام) و ابن مسعود بود. دو سال پیش از وفات پیامبر (صلّیاللّهعلیهوآله)اسلام آورد، ولی موفق به دیدار آن حضرت نگردید. ابن سیرین بیشترین روایات خود را از او نقل میکرد و میگفت: «کوفه را در حالی درک کردم که در آن چهار نفر بودند که فقیه به شمار میآمدند: حارث، عبیده، علقمه و شریح- که او را اولین یا دومین میشمردند-». ابن مدینی او را از جمله فقیهان اصحاب ابن مسعود شمرده است. ابن نمیر میگوید: «وقتی مساله پیچیدهای برای شریح پیش میآمد با عبیده مکاتبه میکرد». او در سال ۷۲ درگذشت.