|
| ||||||||||||||||||||||||||
ابوعبدالله، عبیدالله بن عبدالله بن عتبة بن مسعود هذلی، مفتی مدینه و یکی از هفت فقیه آن شهر و از تابعین سرشناس و برجسته بود. او اشعار نیکویی سروده که ابوتمّام قسمت‌هایی از آن را در کتاب حماسه آورده و ابوالفرج اصفهانی نیز، مقدار زیادی از آن اشعار را در کتاب الاغانی نقل کرده است. عبیدالله، مربّی عمر بن عبدالعزیز بود. او ثقه، عالم و فقیه بود و حدیث فراوانی نقل کرده و آشنایی زیادی با شعر داشته است. وی برادرزاده، عبدالله بن مسعود صحابی است و به سال ۱۰۲ قمری و به گفته‌ای در سال ۹۸ قمری در مدینه درگذشت. [۳]
ابونعیم اصفهانی، احمدبن عبداللّه، حلیة الاولیاء، ج۲، ص۱۸۸.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۸۵. رده‌های این صفحه : تابعین | تاریخ اسلام | درگذشتگان سال 102 (قمری) | درگذشتگان سال 98 (قمری) | شعرای عرب | فقهای سبعه
|
||||||||||||||||||||||||||
