عبیدالله بن وهب حارثی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبیدالله بن وهب حارثی، از وزیران بزرگ و بلندمرتبه و از دبیران چیره‌دست و بلیغ خلفای عباسی در
قرن سوم قمری بود.
ابوالقاسم،
عبیدالله بن سلیمان
بن وهب حارثی، از وزیران بزرگ و بلندمرتبه و از دبیران چیره دست و بلیغ بود.
معتمد عباسی او را وزیر خود کرد. او وزیرزاده و پدر وزیر (
قاسم بن عبیدالله) بود.
الموفق برادر معتمد که همه‌کاره خلافت بود و برادرش را در قبضه قدرت خود داشت، بر او خشم کرد و دستور داد دارایی و زمین‌های
عبیدالله را مصادره کنند. او نیز نزد بازرگانی بغدادی به نام عبدالله
بن ابی‌عون پنهان شد. آن‌گاه الموفق در قبال دریافت نهصد هزار دینار از
عبیدالله با او
مصالحه کرد.
هنگامی که
معتضد خلیفه شد،
عبیدالله را وزیر خود کرد و ابن عونِ بازرگان، از وزارت او اموال بسیاری به‌دست آورد.
عبیدالله شورش عمر
بن عبدالعزیز
بن ابی‌دلف را سرکوب کرد و او را با امان نامه نزد خلیفه آورد. هنگامی که معتضد تصمیم گرفت نوشته‌ای شامل
لعن به
معاویه تهیه و بر منبرها برای مردم خوانده شود، از بیم شورش و بلوای عمومی، او را از این‌کار باز داشت.
عبیدالله در ۶۲ سالگی درگذشت و
ابن معتز هنگام دفن او چنین سرود:
«مردم همه یکسان شدند و کمال بزرگی مُرد و از میان رفت و حادثه روزگار گفت: پس کجایند مردان؟ این ابوالقاسم است که در تابوتش قرار دارد؛ برخیزید و بنگرید چگونه کوه‌ها به حرکت در آمده‌اند!».
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۴۶.
