عبدالکریم بن محمدرضا بصیر اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالکریم بن محمدرضا بصیر اصفهانی، از شعرا
و ادبای معاصر
اصفهان بوده است.
عبدالکریم بصیری متخلّص به «بصیر» فرزند حاج محمّدرضا بن محمّدرحیم خوشنویس بن آقا غلامعلی بن محمّدرحیم اصفهانی، شاعر
و ادیب توانای معاصر در سال ۱۳۱۶ق (مطابق سال ۱۲۷۸ش) در
اصفهان متولّد شده
و پس از تحصیلات قدیمه
و جدیده وارد کارهای دولتی شد.
او از اعضای انجمن‌های ادبی شیدا، کمال، ادیب فرهمند
و صائب بود
و از اساتید
شعر و ادب به شمار می‌رفت
و در شعر دارای طبعی سرشار بود. ابیات زیر از اوست:
"هر شب‌اندر بزم من آن رشک
مهر و ماه نیست ••• مونسم جز اشک خونین، همدمم جز آه نیست"
"از صبا می‌جستم احوال دل گم کرده دوش ••• گفت در گیسوی پرچینش مرا هم راه نیست".
سرانجام در
ماه رجب ۱۴۰۹ق (مطابق ۱۱ اسفند ۱۳۶۷ش)
وفات یافته
و در قطعه نام آوران گورستان باغ رضوان مدفون گردید. استاد میرزا فضل‌اللّه خان اعتمادی خوئی (برنا) در پایان مرثیه‌ای مفصل، مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده است:
نوشت از پی تاریخ فوت او «برنا: » «بفنّ شاعری عبدالکریم بوده بصیر».
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۹۴.
