عبدالوهاب ثقفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد عبدالوهاب بن عبدالمجید ثقفی (۱۰۸-۱۹۴ق)، از راویان حدیث
قرن دوم هجری قمری و از اصحاب
امام صادق (علیه‌السّلام) بود. رجال‌نویسان او را ثقه و مورد اعتماد توصیف کرده و در مذهبش اختلاف است. برخی او را
عامی، و برخی دیگر
امامی می‌دانند.
ابومحمد عبدالوهاب بن عبدالمجید بن صلت بصری ثقفی، اهل
بصره بود
و در سال
۱۰۸ یا
۱۱۰ق متولد شد و از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) به شمار می‌آمد
و از آن حضرت،
محمد بن مسلم طائفی و
ایوب سختیانی روایت نقل کرده است. محدثانی چون
احمد بن حنبل،
محمد بن ادریس شافعی و
سلیمان بن داود منقری از ایشان روایت کرده‌اند. او محدث بوده است
و در زمان
منصور خلیفه عباسی (خلافت ۱۳۶-۱۵۸ق) به
بغداد آمده و حدیث می‌گفته است.
رجال‌نویسان او را ثقه و مورد اعتماد توصیف کرده‌اند.
ابن سعد می‌نویسد که او ثقه بود، ولی در ایشان ضعفی نیز وجود دارد.
در مذهبش اختلاف است. برخی او را عامی،
و برخی دیگر امامی
می‌دانند. گفته شده که در سال‌های پایانی عمرش به اختلال حواس مبتلا شد.
کتابی در زمینه حدیث از خود برجای گذاشت که
یحیی بن سعید آن را نقل کرده است.
وی در سال
۱۸۴ یا
۱۹۴ق در بصره درگذشت.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۰۱، برگرفته از مقاله «عبدالوهاب ثقفی».
