عبدالوهاب بن عبدالرحمان رستمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالوهاب بن عبدالرحمان رستمی، یکی از چهره‌های برجسته
اباضیان در قرن سوم قمری و دومین پیشوای
رستمیان بود. او سرانجام به
سال ۲۰۸ ق درگذشت.
عبدالوهاب بن عبدالرحمان
بن رستم، دومین امام و پیشوای رستمیان و از اباضیان
ساکن «تاهرت» الجزایر و در اصل ایرانی بود. او در زمان حیات پدرش خود را نامزد خلافت می‌دانست، ولی پدرش
خلافت را به دست شوری سپرد. با این وجود،
عبدالوهاب حدود یک ماه پس از مرگ پدرش، به
سال ۱۷۱ ق به خلافت رسید. اباضیان و سایران چنان گرد او فراهم آمدند که درباره دیگر بزرگان اباضی، سابقه نداشت. او فقیه، دانشمند و فرماندهی بود که خود در جنگ‌ها، شخصاً دخالت و حضور داشت.
در دوران او دولت رستمیان به بالاترین مرحله از توسعه و شکوفایی رسید. پس از او پسرش، «افلح» جانشین او شده و در ایام زمامداریش عدل و داد پیشه کرد و امنیت را در چهارگوشه کشورش، حاکم گرداند. حکومت رستمیان هم چنان پا بر جا بود تا این که در سال ۲۹۶ ق توسط
عبیدیان سرنگون شد.
درباره نام
عبدالوهاب بن رستم اختلاف است. ابن عذاری او را عبدالوارث و دیگران او را
عبدالوهاب خوانده‌اند که البته دومی مرجّح است. هم چنین در تاریخ فوت وی اختلاف است. بعضی از مورخان، تاریخ مرگش را سال ۲۰۸ ق و عده‌ای دیگر سال ۲۱۱ ق می‌دانند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۶۶.
