عبدالله مسمعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد عبدالله بن عبدالرحمن مسمعی، از راویان غیر موثق که غالب رجالنویسان
شیعه وی را محدثی
غالی، ضعیف و غیرقابل اعتماد دانسته و او را نکوهش کردهاند.
ابومحمد عبدالله
بن عبدالرحمان مسمعی اصم بصری، اهل بصره
و از اصحاب
امام صادق (علیهالسّلام) بود.
از
امام باقر و
امام کاظم (علیهماالسلام)
و روایتگرانی چون مسمع کردین،
ابوعبدالله بزّاز و
عبدالله بن مسکان روایت کرده است. کسانی چون
محمد بن عیسی بن عبید،
ابراهیم بن هاشم،
محمد بن حسن شمون و
عبدالله بن حمّاد از وی روایاتی نقل کردهاند. غالب رجالنویسان شیعه مسمعی را محدثی غالی، ضعیف و غیرقابل اعتماد دانسته و او را نکوهش کردهاند.
علاّمه حلی او را به دروغگویی متهم ساخته و می
افزاید که در کتاب زیارات مسمعی، مطالب زشت و پلید بسیار آمده و تناقضات فراوانی وجود دارد.
ذهبی و
عقیلی از رجالشناسان
اهلسنت نیز روایات وی را مردود دانسته و قابل قبول نمیدانند.
آثارش عبارت از کتاب الناسخ و المنسوخ و کتاب المزار
میباشد.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۸، برگرفته از مقاله «عبدالله مسمعی».