عبدالله بن مطیع قرشی عدوی، در روزگار پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) متولد شد و از اصحاب عبدالله بن زبیر بود. او سرانجام به سال ۷۳ قمری همراه ابن زبیر در جنگ با لشکر حجاج بن یوسف ثقفی کشته شد. عبدالله بن مطیع بن اسود بن حارثه قرشی عدوی، در روزگار پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) متولد شد. وی در نبرد حرّه فرمانده قریش بود و هنگامی که یارانش شکست خوردند، او نیز به مدینه گریخت. سپس به مکه رفت و در آنجا اقامت گزید. عبدالله بن زبیر، او را حاکم کوفه کرد، اما مختار ثقفی او را از آنجا بیرون راند و او پس از آن به مکه بازگشت. او همچنان در آن شهر ماند تا زمانی که حجاج بن یوسف ثقفی مکه را محاصره کرد که در جریان آن، ابن زبیر و او کشته شدند و سرشان به شام فرستاده شد. عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۳۶. ردههای این صفحه : اصحاب عبدالله بن زبیر | تاریخ اسلام | حاکمان کوفه | درگذشتگان سال 73 (قمری) | کارگزاران زبیریان |