• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله بن محمد جنوجردی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


عبدالله بن محمد مروزی جنوجردی (۲۲۰_۲۹۳ق)، مشهور به عبدان از محدثان و فقیهان شافعی که علمای رجال اهل‌سنت او را محدثی حافظ، ثقه و زاهد دانسته‌اند.


ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی، مشهور به عبدان، در سال ۲۲۰ق در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی مرو به دنیا آمد.
[۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.    
او برای کسب علم به مناطقی همچون شام، عراق، حجاز و مصر مسافرت کرد و علم حدیث را نزد افرادی چون قتیبة بن سعید، علی بن حجر و اسماعیل بن مسعود جحدری، و علم فقه را نزد اصحاب شافعی فرا گرفت.
[۲] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.    
علمای رجال اهل‌سنت او را محدثی حافظ، ثقه و زاهد دانسته‌اند. عبدالرحمان بن محمد غفّاری و ابوالعباس دغولی از او روایت کرده‌اند.
[۳] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۴۴۷.    
وی پس از فراگیری حدیث و فقه شافعی به مرو برگشت و قصد داشت تا مذهب شافعی را در آن منطقه گسترش دهد، لیکن با ممانعت احمد بن سیار مفتی شهر رو به رو گشت. عبدان دوباره به مصر رفت و پس از چند سال فعالیت علمی دوباره به مرو برگشت و مورد استقبال احمد بن سیار قرار گرفت. او پس از احمد بن سیار مفتی شهر مرو شد و مردم برای اخذ فتاوای خویش به او مراجعه می‌کردند. او کتاب المعرفه را نوشت و در سال ۲۹۳ق در مرو از دنیا رفت.
[۴] سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۸.    
یاقوت حموی نام کتابش را الموطا آورده است.
[۵] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۳.    
[۶] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۴۶.    
[۷] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۲۴.    
[۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۱۸.    
[۹] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۱۳۵.    
[۱۰] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۴۲.    
[۱۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۲، ص۳۳۴.    
[۱۲] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۳۹۵.    
[۱۳] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۹، ص۱۸۰.    
[۱۴] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۱۸۷.    
[۱۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۱۷۴.    


۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.    
۲. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.    
۳. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۴۴۷.    
۴. ↑ سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۸.    
۵. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۳.    
۶. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۴۶.    
۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۲۴.    
۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۱۸.    
۹. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۱۳۵.    
۱۰. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۴۲.    
۱۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۲، ص۳۳۴.    
۱۲. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۳۹۵.    
۱۳. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۹، ص۱۸۰.    
۱۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۱۸۷.    
۱۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۱۷۴.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۶، برگرفته از مقاله «عبدالله جنوجردی».


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 293 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | فقیهان شافعی قرن 3 (قمری) | محدثان شافعی
جعبه ابزار