• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله بن محمد بصری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عبدالله بن محمد بصری (م پس از ۱۱۰ق)، هویتش به درستی شناخته شده نیست، ولی از دو تالیفی که به وی منسوب است، برمی‌آید که همانند پدرش محمد بن سیرین خواب‌گزار بوده و تفسیر رؤیا می‌کرده و در این رابطه تالیفاتی با نام مجمع الانوار و تعبیر الرؤیا دارد.



عبدالله بن محمد بن سیرین بصری، اهل بصره بود. جدش سیرین در سال ۱۲ق به دست خالد بن ولید هنگام فتح عین التمر به اسارت در آمد و پس از اسارت، مولای انس بن مالک صحابی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شد و با پرداخت بیست هزار درهم خود را آزاد ساخت، از این‌رو او و فرزندانش را موالی انس خوانده‌اند.
[۵] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۵۶، ص۱۳۴.
وی از پدرش محمد بن سیرین روایت کرده و فردی به نام ابن عون از ایشان روایت نقل نموده است. هویتش به درستی شناخته شده نیست، ولی از دو تالیفی که به وی منسوب است، بر می‌آید که همانند پدرش خواب‌گزار بوده و تفسیر رؤیا می‌کرده است.
[۸] مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۷۳۶.
چون پدرش محمد بن سیرین که به بازرگانی اشتغال داشت، تنها به سبب پیدا شدن پلیدی در یکی از خم‌های روغن که چهل هزار درهم خریده بود، همه را دور ریخت و با تحمل خسارتی هنگفت به زندان افتاد و تا پایان عمر نتوانست بدهی‌های خود را بپردازد، عبدالله بدهی‌های پدر را ضمانت کرد و مبلغ سی هزار درهم آن را پرداخت. پدرش او را دعا کرد و در نتیجه، اموال عبدالله ده برابر افزایش یافت و هنگامی که اموال او را قیمت گذاری کردند، بالغ بر سیصد هزار درهم بود.

عبدالله دارای تالیفی به نام مجمع الانوار در تعبیر خواب بوده
[۱۲] مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۷۳۶.
و تالیف دیگری به نام تعبیر الرؤیا در همین موضوع به وی منسوب است.
[۱۴] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۵، ص۳۳۷.
تاریخ وفاتش به دست نیامد، ولی پس از مرگ پدرش در سال ۱۱۰ هـ زنده بوده است.


۱. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۵۷.    
۲. عصفری، خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفة، ص۷۸-۷۹.    
۳. ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۴۴۲.    
۴. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۱۹۳.    
۵. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۵۶، ص۱۳۴.
۶. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۵۷.    
۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۲۰.    
۸. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۷۳۶.
۹. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۰۵.    
۱۰. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۱۸۲.    
۱۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۲۰.    
۱۲. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۷۳۶.
۱۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۲۰.    
۱۴. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۵، ص۳۳۷.
۱۵. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۱۸۲.    
۱۶. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۱۹۳.    
۱۷. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۷، ص۵۸۰.    
۱۸. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۲، ص۵۳.    
۱۹. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۷، ص۲۴۸.    



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۱-۴۶۲، برگرفته از مقاله «عبدالله بصری».






جعبه ابزار