عبدالله بن محمد بلخی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعلی عبدالله بن محمد بلخی (م
۲۹۵ق)، از محدثان و راویان
اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری در
بغداد و
نیشابور بود.
ابوعلی عبدالله بن محمد بن علی بن جعفر بلخی، اهل
بلخ بود و از
قتیبة بن سعید،
ابراهیم بن یوسف ماکیانی و
هدیة بن عبدالوهاب حدیث آموخت و نقل کرد و
ابوحامد بن شرقی نیشابوری و خراسانی‌ها از او روایت کرده‌اند. رجال‌نویسان اهل‌سنت او را محدثی
ثقه و حافظ دانسته و در حدیث از بزرگان محسوب کرده‌اند. او در بغداد و نیشابور حدیث نقل می‌کرد. سال مرگ او را اواخر سال ۲۹۵ق ذکر کرده‌اند و آثار وی، کتاب‌هایی در
تاریخ،
عِلَل و غیر آن می‌باشد که نام آنها در منابع نیامده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۲، برگرفته از مقاله «عبدالله بلخی».
