• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله بن محمد بلخی (دائرةالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوعلی عبدالله بن محمد بلخی۲۹۵ق)، از محدثان و راویان اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری در بغداد و نیشابور بود.



ابوعلی عبدالله بن محمد بن علی بن جعفر بلخی، اهل بلخ بود و از قتیبة بن سعید، ابراهیم بن یوسف ماکیانی و هدیة بن عبدالوهاب حدیث آموخت و نقل کرد و ابوحامد بن شرقی نیشابوری و خراسانی‌ها از او روایت کرده‌اند. رجال‌نویسان اهل‌سنت او را محدثی ثقه و حافظ دانسته و در حدیث از بزرگان محسوب کرده‌اند. او در بغداد و نیشابور حدیث نقل می‌کرد. سال مرگ او را اواخر سال ۲۹۵ق ذکر کرده‌اند و آثار وی، کتاب‌هایی در تاریخ، عِلَل و غیر آن می‌باشد که نام آنها در منابع نیامده است.
[۱۱] مدرس، محمد محروس عبداللطیف، مشایخ بلخ من الحنفیه، ج۱، ص۱۰۴.



۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۹۳.    
۲. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۴۰۱.    
۳. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۷۶.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۲۹.    
۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۱۳۲.    
۶. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۴۲.    
۷. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۱۸۸.    
۸. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۵۲۹.    
۹. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۱۸.    
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۱۸۲.    
۱۱. مدرس، محمد محروس عبداللطیف، مشایخ بلخ من الحنفیه، ج۱، ص۱۰۴.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۲، برگرفته از مقاله «عبدالله بلخی».






جعبه ابزار