• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله بن سنان زهری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عبدالله بن سنان زهری۲۰۰ق)، از راویان مورد اعتماد شیعه و از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) و بنابر نقلی از اصحاب امام باقر (علیه‌السلام) بود که از ایشان روایت نقل کرده است.



عبدالله بن سنان بن طریف (ظریف) زهری کوفی، از موالی بنی‌هاشم و از اهالی کوفه بود که در محله قطیعة الربیع بغداد سکونت داشت. رجال‌نویسان شیعه نام وی را در زمره اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) ذکر کرده و گفته‌اند که از آن دو بزرگوار روایت کرده است. شیخ مفید در رساله عددیّه ایشان را از فقهای اصحاب امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) دانسته و تصریح کرده که وی از فقهای برجسته و مشهور امامیه و از زمره کسانی است که حلال و حرام شریعت را بیان نموده و مورد اعتماد همگان است. رجال‌شناسان شیعه ایشان را از محدثان مورد اعتماد دانسته‌اند و در مقابل، اهل‌سنت وی را از راویان ضعیف و غیرقابل اعتماد برشمرده‌اند.


ابن سنان از افرادی چون زید بن اسلم و هشام بن عروه روایت شنیده و نقل کرده است.
[۱۶] شیخ مفید، الرسالة العددیه، ص۲۵.
[۱۷] شیخ مفید، الرسالة العددیه، ص۴۶.
کسانی مانند محمد بن ابی عمیر ، عبدالله بن جبله و صفوان بن یحیی از او روایت کرده‌اند.


علی‌رغم جایگاه علمی و منزلتی که ظاهراً ابن سنان نزد ائمه (علیهم‌السّلام) داشته و دوستی وی با این خاندان، نجاشی و برخی دیگر از رجالیون شیعه او را مسئول خزانه‌داری اموال در دستگاه خلفای عباسی منصور (خلافت ۱۳۶-۱۵۸قمهدی (خلافت ۱۵۸-۱۶۰ق‌هادی (خلافت ۱۶۹-۱۷۰ق) و رشید (خلافت ۱۷۰-۱۹۳ق) معرفی کرده‌اند و هیچ‌گونه توجیه یا توضیحی در این‌باره نداده‌اند.


نجاشی برای وی سه اثر نام برده است: کتاب الصلاة الکبیر، کتاب الصلاة در اعمال شبانه روز و کتابی در سایر ابواب فقه. کتاب الحدیث اثر دیگری است که از او دانسته‌اند.


وفات وی به گفته بغدادی، در سال ۲۰۰ق اتفاق افتاده است.


۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۱۴.    
۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۱۴.    
۳. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۹، ص۴۷۹.    
۴. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۳، ص۲۹۷-۲۹۸.    
۵. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۲۵.    
۶. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۲.    
۷. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۷۲.    
۸. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۲۰.    
۹. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۴۸.    
۱۰. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۱۴.    
۱۱. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۸۷.    
۱۲. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۷۲.    
۱۳. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۴۱۰.    
۱۴. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۳، ص۲۹۷.    
۱۵. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۴۳۶.    
۱۶. شیخ مفید، الرسالة العددیه، ص۲۵.
۱۷. شیخ مفید، الرسالة العددیه، ص۴۶.
۱۸. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۰۱.    
۱۹. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۱۴.    
۲۰. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۸۷.    
۲۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۱۴.    
۲۲. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۲۰.    
۲۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۱۴.    
۲۴. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۳۹.    
۲۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۴۴.    
۲۶. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۳۹.    
۲۷. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۲۴.    
۲۸. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۶۲.    
۲۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۷، ص۶۱.    
۳۰. مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۰۷.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۷۵، برگرفته از مقاله «عبدالله زهری».






جعبه ابزار