عبدالله بن سعود آل سعود
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آلِ سُعود، سلسله‌ای منسوب به
سعود بن محمد بن مِقْرِن که از ۱۱۴۸ق/۱۷۳۵م به بخشی از
جزیره عربستان فرمان رانده است و اکنون نیز بر کشور
عربستان سعودی که نام خود را از آن سلسله برگرفته، فرمان می‌راند. یکی از شخصیت‌های این
خاندان، عبداللـه بن سعود بن سعود بود.
عبداللـه بن سعود (حک ۱۲۲۹-۱۲۳۳ق/۱۸۱۴-۱۸۱۸م)، از شخصیت‌های خاندان
آل سعود است.
وی پس از پدر رشتۀ کار‌ها را به دست گرفت، اما در برابر حملات متوالی
مصریان سخت به تنگنا افتاد. در همان سال نخست، برادرش فیصل از ارتش
مصر به‌سختی شکست خورد
و
محمدعلی تربه را اشغال کرد و به
عسیر تاخت، ولی چندی بعد
عربستان را ترک گفت (۱۲۳۰ق/۱۸۱۵م) و پسرش طوسون پاشا به حملات خود ادامه داد. او در همان سال به
نجد رفت و رأس‌المنیعه را گرفت.
عبداللـه بن سعود به مقابله رفت، ولی چون کاری از پی نبرد صلحی میان آنان منعقد شد مبنی بر آنکه عبداللـه زعامت عالیۀ سلطان عثمانی را به رسمیت شناسد و از فرمانروای مصر پیروی کند، اما نه
تنها محمدعلی، بلکه وهابیان نیز این
صلح را نپذیرفتند.
محمدعلی این بار پسر دیگر خود
ابراهیم پاشا را روانۀ
جنگ با آل‌سعود کرد.
در پاییز ۱۲۲۷ق/۱۸۱۲م مصریان با رسیدن نیروی امدادی دست به حملۀ بزرگ‌تری زدند و
مکه،
مدینه و
طایف را تسخیر کردند. با اینهمه پیشروی آنان در تُرْبَهُ الصَّیف متوقف شد (۱۲۲۸ق/۱۸۱۳م).
عبداللـه پس از چند روز پایداری در قصر خود تسلیم و با خانواده‌اش به
قاهره تبعید شد و
محمدعلی وی را به
استانبول فرستاد، و او در
صفر ۱۲۳۴ق/دسامبر ۱۸۱۸م به دار آویخته شد.
ابراهیم پاشا در نیمۀ ۱۲۳۴ق/۱۸۱۹م به مصر بازگشت و حکومت
حجاز را به یک پاشای مصری سپرد که شریف مکه را نیز او بر می‌گماشت.
دانشنامه جهان اسلام، ج۲، ص۴۲۵، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌سعود».
