عبدالغفار بن عبیدالله واسطی‌حضینی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حُضَینی، ابوالطیب عبدالغفار بن عبیداللّه بن سری واسطی، از علمای
علم قرائت در
قرن چهارم است.
از تاریخ
تولد او اطلاعی نیست، ولی براساس تاریخ درگذشت برخی از شیوخ وی، احتمالا پیش از ۳۱۰ به
دنیا آمده است.
وی قرائت را نزد قاریان مشهور زمان خود، چون ابوبکر بن مجاهد، محمد بن جعفر بن خلیل، احمد بن سعید ضریر، محمد بن مُعَلَّی شُونیزی و محمد بن
یونس نحوی، فراگرفت.
از جمله کسانی که قرائت را از او فراگرفتند، ابوعبداللّه کارزینی، ابوالفضل محمد بن جعفر خزاعی و علی بن محمد خبازی بودند.
حضینی از محمد بن جریر طبری، احمد بن محمد بن علّان مُعَدِّل و هارون بن موسی تلعکبری و کسانی دیگر،
روایت نقل کرده است.
ذهبی،
و به نقل از او ابن‌جزری،
حضینی را شیخِ قاریان واسط خوانده‌اند که دلالت بر اقامت او در این شهر دارد.
از
آثار وی به کتابی در
قرائات سبع اشاره کرده‌اند.
خمیس بن علی حوزیعمر فرّوخ او را
ثقه خوانده
و سمعانی
از تبحر و شهرت وی در
نحو و
شعر و
لغت سخن گفته است.
حضینی در ۳۶۷ درگذشت.
(۱) ابن‌جزری، غایةالنهایة فی طبقات القرّاء، چاپ برگشترسر، قاهره.
(۲) محمد بن احمد ذهبی، سیراعلام‌النبلاء، چاپ شعیب أرنؤوط و دیگران، بیروت ۱۴۰۱ـ۱۴۰۹/ ۱۹۸۱ـ ۱۹۸۸.
(۳) محمد بن احمد ذهبی، طبقات القرّاء، چاپ احمدخان، ریاض ۱۴۱۸/۱۹۹۷.
(۴) سمعانی، الانساب.
(۵) صفدی.
(۶) محمد بن حسن طوسی، رجال الطوسی، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «عبدالغفار بن عبیدالله واسطی‌حضینی»، شماره۶۳۰۵.
