عبدالعلی دیبا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالعلی دیبا ملقب به سیدالمحققین در
تبریز متولد شد وی یکی از سیاستمدارهای مشهور ایرانی به حساب میآید.
عبدالعلی دیبا، ملقب به سیدالمحققین در سال ۱۲۵۴ش و در شهر
تبریز چشم به جهان گشود. وی فرزند میرزا
محمدرفیع طباطبائی معروف به
نظامالعلماء میباشد.
عبدالعلی پس از سپری نمودن تحصیلات مقدماتی و سطح حوزوی در شهر خویش، برای ادامه تحصیلات و بهره گرفتن از اساتید بزرگ، عازم شهر مقدس
نجف و
حوزه علمیه آن شهر گردید. وی مدتها در نجف به تحصیل و دانشاندوزی معارف اسلامی و علوم حوزوی و اسلامی اشتغال ورزید تا حدی که چندین نفر از
مراجع بزرگ و اساتید به وی اجازه
اجتهاد دادند.
بعد از پایان تحصیلات، عبدالعلی به شهر و موطن خویش تبریز مراجعت نموده و به انجام وظایف روحانیت اهتمام ورزید. در بحبوحه
مشروطیت، وی نیز به آزادیخواهان پیوست و در این شرایط به عنوان یکی از روسای آزادیخواهان و به عنوان سخنگوی ایشان برای انجام مذاکرات به باسمنج رفت.
سید المحققین یک از رهبران ائتلافی بود که جهت انتخاب رئیس الوزراء و همچنین روند و شیوه برگزاری انتخابات دوره پنجم فعالیت مینمود.
در جریان
استبداد صغیر و
حکومت شجاعالدوله، چون عده زیادی از مردم، طرفدار وی بودند، از تعقیب و محاکمه مصون ماند.
وی با
شیخ محمد خیابانی دوست و همراه بود. و از وی دفاع نموده و در مقابل
مخبرالسلطنه را به سوء استفاده و آزادی کشی متهم نمود.
در تشکیلات حزب دموکرات
آذربایجان همه کاره شد و به عنوان کاندیدای حزب در انتخابات مجلس معرفی شد و موفق شد در دوره پنجم وارد مجلس شود. وی سمت نمایندگی خویش را در ادوار ششم، هفتم، نهم و دهم را ادامه داد.
در این مدت چندین دوره را به عنوان نایب رئیس اول و دوم در مجلس به کار مشغول بود.
در دوره پنجم و پس از رای اعتماد
مجلس شورای ملی به سردار سپه، عبدالعلی دیبا یکی از اعضاء کمیسیون دوازده نفرهای بود که برای ملاقات و مذاکره با سردار سپه انتخاب گردید.
وی در این مجلس در فراکسیون آزادی خواهان عضویت داشت.
در این مجلس بود که طرح استیضاح
دولت مستوفی به خاطر همکاری و انعقاد قرار داد با کمپانی نفتی انگلیسی کلید خورده و انجام گرفت. دلایل نمایندگان در این زمینه این بود که چرا دولت اراضی متعلق به دیگران را در اختیار بیگانه قرار گیرد یا اینکه امکانات و لوازم کشور دیگری بدون دادن حق گمرک داخل مرزهای کشور شود.
وی به علت نیک نفسی و خیرخواهی و عالم بودن، از محبوبیت بالای در میان مردم آذربایجان برخوردار بود.
سیدالمحققین سرانجام در
سال ۱۳۱۶ش در سن ۶۲ سالگی و در
تهران وفات یافت.
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «عبدالعلی دیبا»، تاریخ بازیابی۹۵/۵/۲۳.