عبدالعلی بن محمدتقی نحوی هرندی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالعلی بن محمدتقی نحوی هرندی اصفهانی، از ادباء و دانشمندان
قرن سیزدهم هجری در
اصفهان بوده است.
میرزا عبدالعلی نحوی فرزند
میرزا محمّدتقی بن حاج محمّدحسین نایب الصّدر هرندی اصفهانی، عالم فاضل ادیب، از ادباء و دانشمندان
قرن سیزدهم هجری در
اصفهان بوده است.
در سال ۱۲۲۲ق متولّد شده و در اصفهان نزد علمای عالیقدری چون شیخ محمّدتقی رازی ایوان کیفی و حاج
محمّدابراهیم کلباسی تحصیل کرد و به فراگیری
فقه و
اصول و ادبیات فارسی و عرب مشغول شد و خصوصا در
ادبیات عرب مهارت به سزایی به دست آورد تا جایی که به «نحوی» مشهور شده و به تدریس از مقدمات تا
شرح لمعه پرداخت. او عالمی گوشهنشین و دور از شهرت و ریاست بود و علیرغم وسعت علم و فضل ناشناخته بود.
وی در
ربیعالاوّل ۱۳۰۶ق
وفات یافته و در بقعه سر قبر آقا در محلّه خوابجون اصفهان مدفون شد.
کتب زیر از تالیفات اوست:
۱ و ۲. دو «شرح بر سیوطی» یکی سی هزار بیت و دیگری شصت هزار بیت؛
۳. «رساله صیغ العقود» در فقه به فارسی که ملاّ عبدالصمد بن ملاّ علی در سال ۱۳۰۸ق به خط نسخ کتابت کرده و به شماره ۱۱۵۱ در کتابخانه آیت اللّه گلپایگانی موجود است.
۴. «رساله عیدیه»؛
۵. «صحیفه المیراث من عدیم الاثاث» در فقه، به فارسی، در احکام ارث، در یک مقدمه و ۱۲ باب و یک خاتمه، که در جمعه ۱۸
جمادیالاولی ۱۲۷۰ق از تالیف آن فراغت یافته و نسخه به شماره ۱۸۱۰ در
کتابخانه آیتاللّه مرعشی در
قم موجود است.
۶. رساله در «اوزان نصاب غلاّت چهارگانه» که
جمعه ۲۰
رجب ۱۳۰۹ق نوشته شده و ضمن مجموعه شماره ۶۶۳ در کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد مقدس موجود است.
۷. شرح دعای «یا من ارجوه»، از ادعیه
ماه مبارک رجب؛
۸. حواشی بر «شرح لمعه» و «
قوانین».
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۶۰.