عبدالعلی غفوری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالعلی بن فضلاللّه غفوری اصفهانی، از شعراء و نویسندگان معاصر
اصفهان بوده است.
عبدالعلی غفوری فرزند فضلاللّه، از شعراء و نویسندگان معاصر
اصفهان بوده است.
در مهرماه ۱۳۲۹ش در «وَرزَنه» متولّد شد. تحصیلات ابتدائی را در زادگاه خود به پایان برد. سپس در دبیرستان ادب اصفهان دوره متوسّطه را گذراند و دیپلم ادبی گرفت. سپس در دانشگاه اصفهان تحصیلات عالی را طی نمود و لیسانس زبان و ادبیات فارسی گرفت.
وی پس از استخدام در آموزش و پرورش در سال ۱۳۵۱ش به تدریس در دبیرستانهای اصفهان همچون دبیرستان هاتف و هنرستان سروش پرداخت و در سال ۱۳۷۹ش بازنشسته شد. وی از نوجوانی به سرودن
شعر پرداخته و در سرودن
غزل و
رباعی و
مثنوی مهارت دارد و در انجمنهای ادبی اصفهان از جمله انجمن ادبی حافظ شرکت میکند. ابیات زیر از اوست:
"به سست عهدی سخت زمانه میخندم ••• فسانه بوده جهان، بر فسانه میخندم"
"نشسته دجله اشکم به خشکسالی و من ••• به جای گریه و آه شبانه میخندم".
این کتابها از آثار اوست:
۱. «داستانهای شاهنامه»، در ۱۷ جلد، که ۳ جلد از آنها در سال ۱۳۷۳ش چاپ شده است؛
۲. «شازده کوچولو»، از آنتوان دوسنت اگزوپری، نویسنده فرانسوی (به صورت منظوم)؛
۳. «بوسه بر مهتاب»، (مجموعه شعر)؛
۴. «مژده آفتاب»، (مجموعه شعر)؛
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۶۵.