• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالقاسم عبدالعزیز بن عبداللّه دارکی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالقاسم عبدالعزیز بن عبداللّه دارکی اصفهانی، از بزرگان فقهاء و محدّثین شافعیه در قرن چهارم هجری بوده است.



ابوالقاسم عبدالعزیز بن عبداللّه بن محمّد بن عبدالعزیز دارکی اصفهانی، از بزرگان فقهاء و محدّثین شافعیه در قرن چهارم هجری بوده است.


پدرش (عبداللّه) و نیای مادری او (حسن بن محمّد دارکی) از محدّثین اصفهان بوده‌اند.


عبدالعزیز در نیشابور و بغداد تحصیل کرده از ابواسحاق مروزی فقه و حدیث آموخته است.


ابوحامد اسفراینی نزد او بهره علمی برده است.
این اسفراینی در حق او گوید:
«فقیه‌تر از او در روزگار ما ندیدیم.» سال‌ها در بغداد تدریس می‌نموده و از اکابر فقهاء شافعیه شمرده می‌شد. تا اینکه در شوال یا ذی‌قعده ۳۷۵ق وفات یافته و در مقبره شونیزیه بغداد مدفون شده است. او از نیای خود حسن دارکی روایت می‌کند و ابومنصور احمد بن حسین بن علی بن عمر حربی سکری از او روایت می‌کند.
«دارک» از قریه‌های بلوک قُهاب جی اصفهان است و اکنون در شمال شهر اصفهان واقع شده و به شهر پیوسته است.


۱. یافعی، عبدالله ابن اسعد، مرآة الجنان، ج۲، ص۳۰۴.    



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۵۱.    






جعبه ابزار