عبدالعزیز بن موسی لخمی، مردی شجاع و دانا بود که پدرش موسی هنگام مراجعت به شام در سال ۹۵ ق او را به نیابت خود، به امارت اندلس گماشت. او نیز به رتق و فتق امور مملکت پرداخت و شهرهایی را نیز گشود. عبدالعزیز با «ایله» یا «اجیلون»، بیوه رودریک، فرمانده «قوط»ها ازدواج کرد و کنیه امعاصم را بر وی نهاد. عبدالعزیز بن موسی در مدت زمامداریاش فتوحات غرب اندلس (پرتغال فعلی) را تکمیل کرد و بعد رهسپار جنوب و جنوب شرقی اندلس شد و توانست غرناطه و مالقه و منطقه تدمیر (مرسیه) را فتح کند. وی سپس به سر و سامان دادن امور مملکت و اداره آن پرداخت و شورشهای داخلی را فرو نشاند. عبدالعزیز برای تثبیت پایههای حکومت در شبه جزیره ایبری (اسپانیا) کارهای اساسی و مهمی انجام داد. عبدالعزیز، پس از مدتی طبق نقشه برخی فرماندهان ارتش در اندلس در حال نماز ترور شد. آنگاه سر او را جدا کرده نزد سلیمان بن عبدالملک فرستادند. ظاهرا ترور عبدالعزیز به اشاره سلیمان بن عبدالملک بوده است. به هرحال، سران ارتش پس از ترور او ایوب بن حبیب لخمی (خواهرزاده) موسی بن نصیر ـ که یکی از دستاندرکاران ترور عبدالعزیز بود ـ به امیری برگزیدند. عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۷۲. ردههای این صفحه : امویان اندلس | تاریخ اسلام | حاکمان اندلس | درگذشتگان سال 97 (قمری) | کارگزاران مروانیان |