سیدعبدالصاحب طباطبایی حکیم

سیدعبدالصاحب حکیم، از فرزندان آیت‌الله سیدمحسن حکیم و از علمای شیعه نجف (۱۳۲۱-۱۳۶۲ش) بوده است.

تحصیلات حوزوی را تحت نظر پدرش، سیدمحمدباقر حکیم، سیدمحمدباقر صدر و سپس سیدمحمد روحانی و سیدابوالقاسم خویی گذراند.
در سی‌سالگی به درجه اجتهاد رسید و به تدریس فقه و اصول و اخلاق پرداخت و تألیفاتی در این زمینه از خود برجای گذاشت.
از جمله دو کتاب مُنْتَقی الاصول و المرتَقی الی‌الفقه‌الارْقی که هر دو تقریرات درس استادش سیدمحمد روحانی‌ است و شرح کفایةالاصول.

حکومت بعثی عراق، سیدعبدالصاحب حکیم را، در ۱۳۶۲ش به شهادت رساندند.

(۱) حسن امین، مستدرکات اعیان‌الشیعة، بیروت ۱۴۰۸ـ۱۴۱۶/ ۱۹۸۷ـ۱۹۹۶.
(۲) محمد هادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.

۱.	↑ امین، حسن، مستدرکات اعیان‌الشیعة، ج۱، ص۹۱، بیروت ۱۴۰۸ـ۱۴۱۶/ ۱۹۸۷ـ۱۹۹۶.
۲.	↑ هادی امینی، محمد، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج۱، ص۴۳۲، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.