عبدالرحمان بن عبدالله مصری (مقاله‌دوم)

ابوالقاسم عبدالرحمان بن عبدالله مصری (حدود ۱۸۵-۲۵۷ق)؛ از فقیهان و راویان اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری در مصر بود.

ابوالقاسم عبدالرحمان بن عبدالله بن عبدالحکم بن اعین قرشی مصری، در مصر به دنیا آمد. گویا جدش از موالی عثمان بن عفان بود. از پدرش و ادریس بن یحیی خولانی، سعید بن حکم بن ابی مریم، اسحاق بن بکیر، ابوزرعه و عبدالملک بن هشام صاحب سیره و بسیاری دیگر روایت کرده است. نسائی، ابوحاتم رازی، ابوبکر بن ابی داود، علی بن احمد علّان و افرادی دیگر راوی او به‌شمار می‌روند. رجال‌نویسان اهل‌سنت او را ثقه، مورخ و فقیه توصیف کرده و مرگش را در محرم سال ۲۵۷ق در زادگاهش و در هفتاد سالگی ثبت نموده‌اند.
کتاب‌های فتوح مصر و المغرب و الاندلس، سیرة عمر بن عبدالعزیز و تاریخ مصر از اوست.

۱.	↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۳۱۳.
۲.	↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۷، ص۲۱۳.
۳.	↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۷، ص۲۱۳.
۴.	↑ خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ص۲۲۹.
۵.	↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۷، ص۲۱۵.
۶.	↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۳۴۴.
۷.	↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۳۱۳.
۸.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۹، ص۱۹۵.
۹.	↑ سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۱، ص۲، ص۲۳۲.
۱۰.	↑ ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۲۵۷.
۱۱.	↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۲۴۰.

• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۴۲، برگرفته از مقاله «عبدالرحمان مصری».