عبدالرحمان بن اعین شیبانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد عبدالرحمان بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی، از اصحاب و راویان
امام باقر و
امام صادق (علیهما‌السّلام) و از محدثان
شیعه در عصر امام صادق (علیه‌السّلام) بود.
ابومحمد عبدالرحمان
بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی،
شیخ طوسی او را اهل
کوفه، از موالی
بنی شیبان و از اصحاب امام باقر و امام صادق (علیهما‌السّلام) بر شمرده و ذکر کرده است که عبدالرحمان پس از امام صادق (علیه‌السّلام) در قید حیات بوده است.
در مقابل،
کشّی وفات وی را در زمان امام صادق (علیه‌السّلام) دانسته است و در ادامه، روایتی را نقل کرده که ربیعه به امام صادق (علیه‌السّلام) عرض کرد: این برادران، فرزندان
اعین که از
عراق آمده‌اند، چه کسانی هستند، من بهتر از آنها را ندیده‌ام. حضرت فرمود: اینان از اصحاب پدرم امام باقر (علیه‌السّلام) می‌باشند.
در این‌که آیا او در زمان امام صادق (علیه‌السّلام) وفات یافته یا پس از شهادت آن حضرت، قول شیخ به دلایلی صحیح می‌باشد، چرا که شیبانی خود از
امام کاظم (علیه‌السّلام) روایت کرده است و دیگر این‌که
علی بن نعمان، راوی کتاب وی، زمان امام صادق (علیه‌السّلام) را درک نکرده است، در نتیجه عبدالرحمان پس از آن حضرت در قید حیات بود
و در زمان وفاتش بر مذهب خویش استوار و عارف بود.
شیبانی از امام باقر، امام صادق،
امام کاظم (علیهم‌السّلام) و نیز از
علی بن یقطین روایت کرده و بزرگانی چون ابونعیم، ابان،
حماد،
صفوان بن یحیی،
عبدالله بن بکیر و
موسی بن بکر از او روایت نموده‌اند.
عبدالرحمان
بن اعین، کتابی دارد که علی
بن نعمان
و نیز
قاسم بن اسماعیل قرشی آن‌را روایت کرده‌اند.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۳۷، برگرفته از مقاله «عبدالرحمان
بن اعین شیبانی».
