• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالجواد بن محمّدعلی مدرس خراسانی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


عبدالجواد بن محمّدعلی مدرس خراسانی اصفهانی، از علماء و مدرّسین حکمت در اصفهان در قرن سیزدهم هجری بوده است.


آخوند ملاّعبدالجواد مدرس خراسانی فرزند ملاّمحمّدعلی بن ملاّاحمد تونی خراسانی، از علماء و مدرّسین حکمت در اصفهان در قرن سیزدهم هجری بوده است. از خراسان به اصفهان آمده و در مدرسه شاهزاده‌ها ساکن شده و نزد آخوند ملاّعلی نوری و جمعی دیگر از علماء و حکماء، از جمله حاج محمّدابراهیم کلباسی و شیخ محمّدتقی رازی صاحب حاشیه
[۱] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکرام البرره، ج۲، ص۷۰۲-۷۰۳.
تحصیل نموده و به قول مؤلّف «المآثر و الآثار» «در فقه، اصول، طب، ریاضیات و ادبیّات جمله مهارت کلّی و تَدَرُّبی عظیم داشت.»
[۲] اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌خان ضیع‌الدوله، چهل سال تاریخ ایران، ج۱، ص۲۴۸.


سال‌ها در اصفهان به تدریس حکمت، ریاضیات و طب مشغول بوده و جمعی کثیر از علماء و حکماء از جمله: میرزاعلی انصاری، میرزاابوالحسن جلوه، میرزاعبدالحمید فریدنی، میرزامحمّدحسین عنقای شیرازی اصفهانی، ملاّحیدرعلی صبّاغ لنجانی، آخوند ملاّمحمّد کاشی، میرزامحمّدباقر حکیم‌باشی، شیخ فتح‌اللّه شریعت اصفهانی، میرزاعبدالباقی پاقلعه‌ای و سیّدشهاب‌الدّین نحوی نزد او تحصیل کرده‌اند.
[۳] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بزرگان فرهنگ و تاریخ اصفهان: نسخه خطی.

«گوبینو» وزیرمختار فرانسه در ایران درباره او می‌نویسد: «از قراری که می‌گویند در اصول علمی نیز ورزیده است و تار را خوب می‌نوازد، ولی نظر به این که دین اسلام این کار را حرام دانسته، تاکنون کسی تار زدن او را ندیده است.»
[۴] گوبينو، ژوزف آرتور، سه سال در آسیا، ص۴۲۷.


سرانجام در غرّه صفر ۱۲۸۱ق وفات یافت.
[۵] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۸۶.
[۶] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۴۵.
[۷] جناب، میرسیدعلی، الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص۲۱۰-۲۱۲.
[۸] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکرام البرره، ج۲، ص۷۰۲-۷۰۳.
[۹] معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۷، ص۲۳۵۵.
میرزا علی جابری انصاری این مصرع را مادّه تاریخ وفات او یافته است: «مات الجواد و مات العلم و العمل»
[۱۰] جابری انصاری، حسن، تاریخ اصفهان و ری، ص۲۸۷.


۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکرام البرره، ج۲، ص۷۰۲-۷۰۳.
۲. ↑ اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌خان ضیع‌الدوله، چهل سال تاریخ ایران، ج۱، ص۲۴۸.
۳. ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بزرگان فرهنگ و تاریخ اصفهان: نسخه خطی.
۴. ↑ گوبينو، ژوزف آرتور، سه سال در آسیا، ص۴۲۷.
۵. ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۸۶.
۶. ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۴۵.
۷. ↑ جناب، میرسیدعلی، الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص۲۱۰-۲۱۲.
۸. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکرام البرره، ج۲، ص۷۰۲-۷۰۳.
۹. ↑ معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۷، ص۲۳۵۵.
۱۰. ↑ جابری انصاری، حسن، تاریخ اصفهان و ری، ص۲۸۷.


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۲۵.    


رده‌های این صفحه : علمای اصفهان قرن 13 (قمری) | علمای ایران قرن 13 (قمری) | فلاسفه اصفهان قرن 13 (قمری)
جعبه ابزار