عباس بن مامون عباسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عباس بن مامون عباسی، فرزند
مامون عباسی و یکی از فرماندهان برجسته عباسی در قرن سوم قمری بود که در آغاز
خلافت معتصم برخی از بزرگان و فرماندهان ارتش بخاطر حمایت عباس بن مامون از
بیعت با معتصم خودداری کردند. او به جرم توطئه بر علیه خلیفه زندانی شد و سرانجام به
سال ۲۲۳ ق در زندان درگذشت.
عباس بن مامون بن
هارون الرشید عباسی، در زمان حیات پدرش فرماندهی برجسته بود. پدرش در
سال ۲۱۳ ق او را والی «جزیره» و مناطق مرزی و مراکز فرماندهی نظامی قرار داد. مامون، برادرش معتصم را در امر ولایتعهدی بر عباس ترجیح می‌داد. چون مامون درگذشت و معتصم به خلافت رسید، بسیاری از بزرگان و فرماندهان از بیعت با وی خودداری کرده و از عباس بن مامون حمایت کردند. از این رو، معتصم او را فرا خواند و از او بیعت گرفت با این کار مردم آرام شدند.
عباس در آن جا ماندگار شد تا این که معتصم برای دیدار از مراکز نظامی رهسپار آن سامان شد. عباس برای کشتن معتصم، به همراه
افشین و با عده‌ای از فرماندهان همداستان شد. زمانی که معتصم از این توافق (توطئه قتل) آگاه شد، عباس و یارانش را دستگیر و در شهر «منبج» زندانی کرد و آب بر ایشان بست. آنان در زندان و در اثر تشنگی مردند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۹۱.
