عالم لاهوت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عالم لاهوت، همان
عالم الوهیت و
عالم ربوبی است.
عالم لاهوت، همان
عالم الوهیت و
عالم ربوبی است. یعنی ذات مقدس
واجب الوجود که مستجمع جمیع
صفات کمالیه است. البته در آن مرتبه از
وجود، آنچه هست یک وجود اطلاقی است و بس. ذات
پروردگار به تنهایی
عالمی است و عظیمترین
عوالم است، زیرا ذات حق، محیط بر همه
عوالم مادون است و ذرهای وجود از احاطه قیومی او خارج نمیباشد.
به اعتقاد
امام خمینی، فیض الهی بر دو گونه است:
۱-
فیض اقدس به ظهور اسماء الهی و
اعیان ثابته میانجامد که بر اساس آن ساحت تعینات حقی مطرح است.
۲-
فیض مقدس که به وسیله تعینات خلقی ظاهر میشود.
تجلیات
صقع ربوبی و تعینات حقی همان
عالم اسماء و صفات است که گاهی از آن به
عالم لاهوت،
عالم سرمدیت و صقع
ربوبی یاد میشود. امام خمینی،
عالم لاهوت را مبدأ سلسله نزولی میداند که از وجود ذات باری تعالی آغاز میشود و جامع جمیع اسماء حسنای خداوند و منبع فیض الهی و گسترده نور وجود است.
بنابر نظر امام خمینی، نامهای دیگر این
عالم عبارتند از:
عالم ربوبی،
عالم سرمد و
عالم اسماء.
امام خمینی این
عالم لاهوت را
عالمی محیط بر
عالم دهر و آنچه پایینتر از آن است میداند بهگونهای که تمام
عوالم مبدعات، مخترعات و
کائنات و بر تمام کره وجود محیط است.
تنظیم نظام
عالم لاهوت بر اساس اسماء الهی سامان مییابد و همه حقایق نظام کیانی با وساطت اسماء الهی و اسماء کونی میباشد و اسم اعظم، نخستین اسمی است که از
عالم لاهوت ظهور میکند و اسماء الهی در واحدیت بهصورت زنجیرهای طولی مرتب خواهند بود و پس از اسم جامع
الله که کلیترین اسم به شمار میآید و پس از آن دیگر اسماء و اعیان ثابته میباشد.
•
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «عالم لاهوت»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۵/۲۳. • دانشنامه امام خمینی، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۰۰ شمسی.