عالم لاهوت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عالم لاهوت، همان عالم الوهیت و عالم
ربوبی است.
عالم لاهوت، همان عالم الوهیت و عالم
ربوبی است. یعنی ذات مقدس
واجب الوجود که مستجمع جمیع
صفات کمالیه است. البته در آن مرتبه از
وجود، آنچه هست یک وجود اطلاقی است و بس. ذات
پروردگار به تنهایی عالمی است و عظیمترین عوالم است، زیرا ذات حق، محیط بر همه عوالم مادون است و ذرهای وجود از احاطه قیومی او خارج نمیباشد.
به اعتقاد
امام خمینی، فیض الهی بر دو گونه است:
۱-
فیض اقدس به ظهور اسماء الهی و
اعیان ثابته میانجامد که بر اساس آن ساحت تعینات حقی مطرح است.
۲-
فیض مقدس که به وسیله تعینات خلقی ظاهر میشود.
تجلیات
صقع ربوبی و تعینات حقی همان عالم اسماء و صفات است که گاهی از آن به عالم لاهوت، عالم سرمدیت و
صقع ربوبی یاد میشود. امام خمینی، عالم لاهوت را مبدأ سلسله نزولی میداند که از وجود ذات باری تعالی آغاز میشود و جامع جمیع اسماء حسنای خداوند و منبع فیض الهی و گسترده نور وجود است.
بنابر نظر امام خمینی، نامهای دیگر این عالم عبارتند از:
عالم ربوبی،
عالم سرمد و عالم اسماء.
امام خمینی این عالم لاهوت را عالمی محیط بر
عالم دهر و آنچه پایینتر از آن است میداند بهگونهای که تمام عوالم مبدعات، مخترعات و
کائنات و بر تمام کره وجود محیط است.
تنظیم نظام عالم لاهوت بر اساس اسماء الهی سامان مییابد و همه حقایق نظام کیانی با وساطت اسماء الهی و اسماء کونی میباشد و اسم اعظم، نخستین اسمی است که از عالم لاهوت ظهور میکند و اسماء الهی در واحدیت بهصورت زنجیرهای طولی مرتب خواهند بود و پس از اسم جامع
الله که کلیترین اسم به شمار میآید و پس از آن دیگر اسماء و اعیان ثابته میباشد.
•
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «عالم لاهوت»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۵/۲۳. • دانشنامه امام خمینی، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۰۰ شمسی.