ظُفُر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظُفُر: (حَرَّمْنَا كُلَّ ذي ظُفُرٍ) «ظُفُر» (بر وزن شتر) در اصل، به معناى «ناخن» مى‌باشد،
ولى به سمّ
حيوان‌هاى سمّ‌دار (آنها كه همچون اسب، سم‌هايى دارند كه شكاف ندارد نه مانند گوسفند و گاو كه داراى سم شكافته مى‌باشند) نيز اطلاق شده؛ زيرا سمّ‌هاى آنها شبيه ناخن است، و نيز به پاى
شتر كه نوک پاى او يكپارچه است و شكافى ندارد، گفته‌اند.
بنابراين، از آيه فوق چنين استفاده مى‌شود كه تمام حيواناتى كه
«سم چاک» نيستند اعم از
چهارپایان يا
پرندگان، بر
یهود تحريم شده بود.
(وَعَلَى الَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلاَّ مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِبَغْيِهِمْ وِإِنَّا لَصَادِقُونَ) (و بر يهوديان، هر
حيوان ناخن‌دار
[حيواناتى كه سم يكپارچه دارند
] را
حرام كرديم؛ و از
گاو و
گوسفند، پيه و چربيشان را بر آنان تحريم نموديم؛ مگر چربی‌هايى كه بر پشت آنها قرار دارد، و يا در دو طرف پهلوها، و يا آنها كه با
استخوان آميخته است؛ اين كيفر را به‌سزاى ستمشان به آنها داديم؛ و ما راست مى‌گوييم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
ظفر مفرد
اظفار است كه به معناى ناخن است كه بر سر انگشت‌ها مى‌رويد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ظُفُر»، ص۳۶۳.
