ظن لفظی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظن به مراد متکلم از راه
اصول لفظی را ظن لفظی می‌گویند.
ظن لفظی، ظنی است که از راه
اصول لفظی به مراد متکلم برای اهل
عرف ایجاد می‌گردد.
برای کشف مراد متکلم هنگام
شک در آن، اسباب و راه‌هایی وجود دارد که اهل لسان و
عرف به آنها تکیه می‌کنند. این راه‌ها یا علمی است و یا ظنی. یکی از راه‌های ظنی ای که دلیل خاص بر اعتبار آن اقامه شده، اصول لفظی است که عرف در محاورات خود برای کشف مراد متکلم، به آنها تمسک می‌نماید، مانند:
اصالة الحقیقه و
اصالة عدم القرینه، که به ظن حاصل از اجرای این اصول، ظن لفظی می‌گویند.
تکیه بر مطلق
ظن برای کشف مراد متکلم، در
عرف و
شرع مورد قبول نیست، بلکه آن چه در عرف پذیرفته شده و شرع نیز آن را امضا کرده، رجوع به
ظنون خاص بوده که ظن حاصل از اجرای
اصول لفظی، از آن جمله است.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظن لفظی».
