ظَلیل (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظَليل: (وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَليلًا) «ظَليل» از مادّه «
ظِلّ» به معناى سايه است
و در اينجا براى تأكيد به كار رفته است؛ زيرا
«ظِلِّ ظَلِيْل» مجموعاً معناى «سايه سايه دار» مى‌دهد و آن كنايه از يک سايه كامل و هميشگى و مرفه است.
(وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِيلًا) (و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، به زودى آنها را در باغ‌هاى بهشتى وارد مى‌كنيم كه نهرها از پاى درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و در آنجا همسرانى پاكيزه براى آنها خواهد بود؛ و آنان را در سايه‌اى گسترده و فرح‌بخش وارد مى‌كنيم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: دو طايفه در دو قطب متخالف از سعادت آخرت و شقاوت در آن سراى قرار دارند، يك طايفه در جناتى داخل مى‌شوند كه سايه‌اش گسترده است، و آن ديگرى در دوزخى كه آتشش احاطه دارد، آتشى كه (خدا ما را در پناه خود از آن حفظ فرمايد) انسان‌ها در آن مى‌سوزند و معناى آن روشن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ظَلیل»، ص۳۶۵.
