ظریف بن ناصح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن ظریف بن ناصح کوفی بغدادی، از اصحاب
امام باقر و
امام صادق (علیهماالسّلام) و از محدثان
شیعه در
قرن دوم هجری قمری بود.
ابوالحسن ظریف بن ناصح کوفی بغدادی، در اصل کوفی، ولی ساکن
بغداد بود و در آنجا رشد نمود.
وی را در شمار اصحاب و یاران امام باقر
و امام صادق (علیهماالسّلام)
آوردهاند و از راویان امام صادق (علیهالسّلام) نیز میباشد.
او همچنین از کسانی مانند
عیسی بن راشد،
ابان،
خالد قلانسی و
عبدالصمد بن بشیر روایت کرده است.
روایتگرانی چون
حسن بن علی بن فضال،
محمد بن اسماعیل بن بزیع،
حسین بن سعید و
عثمان بن عیسی از او
روایت کردهاند.
ابوالحسن ظریف را از محدثان مورد وثوق و راستگو توصیف نمودهاند،
برخی از علما هم او را از جمله کسانی دانستهاند که از
ائمه (علیهمالسّلام) روایتی ندارند.
کتابهای الدیات، الحدود، النوادر و الجامع فی سائر ابواب الحلال و الحرام آثار ظریف بن ناصح است.
آقا بزرگ تهرانی هم کتابی با عنوان اصل به وی نسبت داده و میافزاید که این همان کتاب الدیات میباشد.
آقا بزرگ مینویسد که به دو دلیل تا حدود سالهای آغازین ۲۰۰ هـ زنده بوده است: اوّلا، فرزندش
حسن در زمان
امام حسن عسکری (علیهالسّلام) زنده بوده و مکاتبهای با ایشان داشته است و ثانیاً، عدهای از اصحاب
امام رضا،
امام جواد و
امام هادی (علیهمالسّلام) مانند حسن بن علی بن فضال،
علی بن ابراهیم همدانی، محمد بن اسماعیل بن بزیع و
حسین بن سعید اهوازی از او روایت کردهاند.
به هرحال، آنچه از آقابزرگ نقل شده، گمانهای بیش نیست و بیشتر میتوان وی را به دهه پایانی قرن دوم نسبت داد.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۱۴، برگرفته از مقاله «ابوالحسن ظریف بن ناصح کوفی».