سَیْنٰاءَ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَیْنٰاءَ:(وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْناءَ) «سَیْنٰاءَ» (به فتح سین و سکون یاء) یه جزيرهای است ما بين
دریای مدیترانه و
کانال سوئز و
فلسطین و
خلیج عقبه و
ایضا سيناء نام كوهى در آن شبه
جزیره است.
در اينكه منظور از
طور سیناء چيست، مفسران دو احتمال عمده دادهاند:
• نخست اينكه اشاره به همان
کوه طور معروف است كه در صحراى سينا قرار دارد، و اگر مىبينيم كه
قرآن در اينجا
درخت زیتون را به عنوان درختى كه از كوه طور مىرويد توصيف كرده به خاطر آن است كه عربهاى
حجاز هنگامى كه از بيابانهاى خشک اين منطقه مىگذشتند و به شمال رو مىآوردند نخستين منطقهاى كه در آن به درختهاى پر بار زيتون بر خورد مىكردند، منطقه طور در جنوب صحراى سيناء بوده است، مشاهده نقشه جغرافيايى اين مطلب را به خوبى روشن مىكند.
• احتمال ديگر اينكه طور سيناء جنبه توصيفى دارد و به معنى كوه پُر
برکت يا «كوه پردرخت» يا «كوه زيبا» است (چون طور به معنى كوه و سيناء به معنى پربركت و زيبا و مشجر است).
به موردی از کاربرد «سَیْنٰاءَ» در قرآن، اشاره میشود:
(وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طورِ سَيْناء تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِّلْآكِلينَ) «و نيز درختى را كه از طور سينا مىرويد (درخت زيتون)، و از آن
روغن و «
نان خورش» براى خورندگان فراهم مىگردد آفريديم.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرمایند:
(وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طورِ سَيْناءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآكِلينَ) اين جمله
عطف است بر جنات، يعنى ما با آن
باران جنات و باغهايى رويانيديم و نيز درختى كه در طور سينا است و از ثمره آن روغن به دست مىآيد- كه مراد از آيه، درخت زيتون است. و جمله تنبت بالدهن يعنى ميوهاى مىدهد كه در آن روغن هست، و صبغ للآكلين يعنى مىروياند صبغى براى خورندگان. و صبغ - به كسره صاد و سكون باء- به معناى خورش است، و اگر در بين همه درختان زيتون را نام برد، به خاطر عجيب بودن اين درخت است، و معناى آيه روشن است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سیناء»، ج۲، ص ۴۵۳.