• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طَمْس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طَمْس (به فتح طاء و سکون میم) و طُمُوس (به ضم طاء و میم) از واژگان نهج البلاغه به معنای محو و کهنه شدن و کهنه کردن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره جاهلیت از این واژه استفاده نموده است.
این ماده یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.



طَمْس به معنای محو و کهنه شدن و کهنه کردن لازم و متعدی هر دو آمده است.


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - طامِسَةٌ - خطبه ۱۹۵ (جاهلیت)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره جاهلیت فرموده است:
«أَرْسَلَهُ وَ أَعْلامُ الْهُدَى دارِسَةٌ، وَ مَناهِجُ الدّينِ طامِسَةٌ
«خدا او را در وقتی فرستاد که نشانه‌های هدایت کهنه و راه‌های دین محو شده بود.»


این ماده یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۸۳.    
۲. طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۸۲.    
۳. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۳۹۲.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۸۸، خطبه ۱۹۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۳، خطبه ۱۹۰.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۰۸، خطبه ۱۹۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۹.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۳.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۶.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۲۶.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۱۸۸.    
۱۲. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۷۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طمس»، ج۲، ص۶۸۳.    






جعبه ابزار