• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طمس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: طمس (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: طمس (مفردات‌قرآن).

طَمَس (به فتح طاء و میم) و طُمُوس (به ضم طاء و میم) از واژگان نهج البلاغه به معنای محو و کهنه شدن و کهنه کردن است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره جاهلیت از این واژه استفاده نموده است.


طَمَس
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۸۳.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۸۲.    
به معنای محو و کهنه شدن و کهنه کردن لازم و متعدی هر دو آمده است.
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۳۹۲.    


• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره جاهلیت فرموده است: «أَرْسَلَهُ وَأَعْلاَمُ الْهُدَى دَارِسَةٌ، وَمَنَاهِجُ الدِّينِ طَامِسَةٌ»
[۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۸۸، خطبه ۱۹۵.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۳، خطبه ۱۹۰.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۰۸، خطبه ۱۹۵.    
«خدا او را در وقتی فرستاد که نشانه‌های هدایت کهنه و راه‌های دین محو شده بود.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۹.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۳.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۶.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۲۶.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۱۸۸.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۷۲.    
)

این ماده یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۸۳.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۸۲.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۳۹۲.    
۴. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۸۸، خطبه ۱۹۵.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۳، خطبه ۱۹۰.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۰۸، خطبه ۱۹۵.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۹.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۳.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۸۶.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۲۶.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۱۸۸.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۷۲.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طمس»، ج۲، ص۶۸۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 195 نهج البلاغه
جعبه ابزار