• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طلب نفسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



طلب یک شیء دارای مصلحت در نفس آن را طلب نفسی گویند.



طلب نفسی، مقابل طلب غیری بوده، و عبارت است از طلبی که در آن، شی ء خارجی بنفسه مطلوب می‌باشد و غرض از تعلق طلب به آن، دست یافتن به غیر آن نیست؛ یعنی مصلحت در نفس مطلوب خارجی بوده و تحقق آن در خارج مطلوب اصلی مولا است، مانند «صلّ» که مطلوب اصلی، نفس نماز است.


۱. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۲، ص۲۰۷.    
۲. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۱۷۸.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «طلب نفسی».

رده‌های این صفحه : طلب




جعبه ابزار