طرح‌های ذهنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طرح‌های ذهنی، یکی از مباحث مطرح در
روان‌شناسی اجتماعی بوده و به معنای ساختار و چارچوب
های شناختی
ذهن ما هستند که به صورت شبکه درهم تنیده و یکپارچه‌ای از اطلاعات مربوط به مفاهیم و موضوعات مختلف می‌باشند که عصاره‌ای از تجارب ما در برخورد با موضوع مورد نظر هستند. این ساخت‌ها به طرح
های ذهنی یا طرحواره‌ها معروف‌اند که شامل بازنمایی
های مردم از دیگران و رویدادهای اجتماعی هستند. در این مقاله بعد از بیان اهمیت این موضوع به بررسی انواع طرح
های ذهنی می‌پردازیم.
اطلاعات دریافتی از محیط اطرافمان معمولا از صافی
های شناختی که از قبل در
ذهن ما وجود دارند، عبور می‌کنند. در
واقع ما در برخورد با اطلاعات پیرامون مردم و رویدادهای اجتماعی منفعل عمل نمی‌کنیم، بلکه اطلاعات را با توجه به تجارب قبلی‌ای که از دنیای اجتماعی داریم، تفسیر و سازمان‌دهی می‌کنیم. ساختار و چارچوب
های شناختی
ذهن ما شبکه درهم تنیده و یکپارچه‌ای از اطلاعات مربوط به مفاهیم و موضوعات مختلف می‌باشد که عصاره‌ای از تجارب ما در برخورد با موضوع مورد نظر می‌باشد. این ساخت‌ها به طرح
های ذهنی یا طرحواره‌ها معروف‌اند که شامل بازنمایی
های مردم از دیگران و رویدادهای اجتماعی هستند. به عنوان مثال طرح
ذهنی "سالمند" یا "پیر" مجموعه صفاتی همچون موی سفید، چهره شکسته، قد خمیده، راه رفتن با احتیاط و آرام می‌باشد.
طرح
های ذهنی در فرآیند
شناخت اجتماعی (Social Cognition) نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند. در
واقع هر زمان که با
موقعیت جدیدی روبرو می‌شویم، آن را در پرتو اطلاعاتی که در
ذهن خود از
موقعیت
های گذشته داریم، تفسیر می‌کنیم. طرح
های ذهنی به ما کمک می‌کنند جنبه
های مهم یک
موقعیت را تشخیص دهیم و بتوانیم حجم عظیمی از اطلاعات را به سرعت پردازش کنیم. طرح
های ذهنی از جمله ابزارهای
ذهن برای مقابله با انباشت اطلاعات هستند و به عنوان "صافی
های شناختی" عمل می‌کنند. این طرح‌ها، فضاهای خالی بین اطلاعات ما را پر می‌کنند. اگر دقت کنیم متوجه می‌شویم گاه هنگام تعامل با دیگران، تمام کلمات و جملات آنان را نشنویم، اما مقصودشان را درمی‌یابیم. در
واقع طرح
های ذهنی، نقصان اطلاعات ما را تکمیل می‌کنند. همچنین طرح
های شناختی بر فرآیند توجه (Attention) تاثیر دارند.
ما بیشتر به اطلاعاتی توجه می‌کنیم که با انتظارات قبلی ما هماهنگی ندارند. مثلا از میان صدها نفری که در خیابان از کنار ما رد می‌شوند، توجه ما به افرادی بیشتر معطوف می‌شود که از لحاظ سر و وضع ظاهری و لباس با هنجارهای اجتماع تفاوت زیادی دارند، اما افرادی که لباس یا قیافه‌ای موافق با عرف اجتماع دارند، توجه چندانی را جلب نمی‌کنند. یکی دیگر از مزایای طرح
های ذهنی تسهیل یادآوری است. غالبا
حافظه (Memory) زمانی خوب عمل می‌کند که بتواند محفوظات خود را به صورت طرح
های ذهنی درآورد. در این صورت طرح‌ها، بسیاری از جزئیات
موقعیت را با خود به همراه خواهند داشت.
کوهن (Cohen، C. E) در یک آزمایش، فیلمی از یک زن را به
تعدادی آزمودنی نشان داد. به برخی از آزمودنی‌ها گفته شد که این زن پیشخدمت است و به برخی دیگر کتابدار معرفی شد. برخی از ویژگی
های این زن با طرح
ذهنی کتابدار و برخی دیگر با طرح
ذهنی پیشخدمت متناسب بود. پس از دیدن فیلم، از آزمودنی‌ها خواسته شد جزئیات رفتارهای موجود در فیلم را به یاد بیاورند. آزمودنی‌ها جزئیاتی را بهتر به خاطر می‌آوردند که با طرح
ذهنی‌شان متناسب بود. البته باید خاطرنشان کرد که فقط جزئیات هماهنگ با طرح
ذهنی یادآوری نشدند، بلکه هم جزئیات هماهنگ و هم جزئیات ناهماهنگ با طرح
ذهنی بهتر از اطلاعات نامرتبط با طرح‌ها یادآوری می‌شدند.
گاهی به‌خاطرآوردن اطلاعات ناقص طرح
ذهنی، آسان‌تر از یادآوری اطلاعات هماهنگ با آن می‌باشد. در مواردی که طرح
ذهنی بسیار ریشه‌دار و مستحکم است، یادآوری اطلاعات ناهماهنگ با طرح
ذهنی آسان‌تر است. اما زمانی که طرح
ذهنی از استحکام لازم برخوردار نیست، به خاطر آوردن اطلاعات هماهنگ با طرح راحت‌تر می‌باشد. به‌طور مثال اگر شما یکی از دوستانتان را فردی مهربان و خوش‌برخورد بدانید، اگر اتفاقا رفتار خشنی نشان دهد با احتمال بیشتری یادآوری خواهید کرد، اما اگر به تازگی با شخصی خشک و بی‌عاطفه آشنا شوید، رفتارهای خشک و رسمی او توجه خاص شما را جلب می‌کند و رفتارهایی که حاکی از صمیمیت اوست، نادیده گرفته می‌شود. این موارد حاکی از تاثیرات مهم طرح
های ذهنی بر جنبه
های مختلف شناخت اجتماعی است.
با توجه به رابطه تنگاتنگی که میان شناخت اجتماعی و
تعامل اجتماعی وجود دارد تا به تاثیرات طرح
های ذهنی بر تعامل اجتماعی نیز توجه کنیم، طرح
ذهنی ما از یک عمل هر چه مطلوب‌تر باشد، به احتمال بیشتری خود ما نیز آن عمل را انجام می‌دهیم. مثلا اگر سیگار کشیدن را موجب
آرامش روانی بدانیم، احتمالا در آینده جزو افراد سیگاری خواهیم بود، ولی اگر این عمل را تضییع حقوق دیگران و ضرر زدن به خود بدانیم، کمتر به سوی آن گرایش پیدا می‌کنیم. نمونه روشن این همبستگی را می‌توان در نقش
تصورات قالبی (Stereotype) در
پیشداوری و تبعیض مشاهده کرد. در
واقع رفتار تبعیض‌آمیز افراد، معمولا زاییده تصورات قالبی آنها می‌باشد.
طرح
های ذهنی را می‌توان در چهار دسته کلی جای داد: طرح
های مربوط به اشخاص، نقش‌ها، وقایع و طرح
ذهنی از "خود".
طرحی که از یک شخص در
ذهن خود داریم شامل مجموعه‌ای از صفات و ویژگی
های اوست. در صورتی می‌توان بر این مجموعه صفات، نام طرح
ذهنی نهاد که همه این ویژگی‌ها به نوعی با یکدیگر مرتبط باشند. بدین‌معنا که همه آنها را جنبه‌هایی از
شخصیت آن فرد بدانیم و آنها را صفاتی که به صورت اتفاقی مشاهده شده باشند، ندانیم. نوع خاصی از این‌گونه طرح
های ذهنی "
نظریه ناآشکار شخصیت" (Implicit personality theory) نام دارد که در
روان‌شناسی اجتماعی از اهمیت والایی برخوردار است.
بسیاری از مردم اعتقاد دارند که برخی صفات مانند مهربانی و باهوش بودن با هم همایند هستند. در یک تحقیق، از دانشجویان خواسته شد افرادی را که می‌شناسند توصیف کنند. در این توصیفات کلمات باهوش، مهربان، خودمحور، جاه‌طلب و تنبل بیش از کلمات دیگر به‌کار رفته بود، اما همه این کلمات در مورد یک نفر به‌کار نمی‌رفت. افرادی که باهوش توصیف می‌شدند معمولا مهربان نیز بودند ولی به‌ندرت این افراد به عنوان خودمحور توصیف می‌شدند. چون اغلب افراد از وجود چنین نظریه‌ای در
ذهن خود بی‌اطلاع هستند. به این نوع طرح
ذهنی نظریه "ناآشکار" شخصیت گفته می‌شود.
از دیگر طرح
های ذهنی مربوط به اشخاص که در حوزه روان‌شناسی اجتماعی مهم است "تصورات قالبی" است. تصور قالبی، طرحی
ذهنی است که در آن صفات خاصی به گروه‌هایی از افراد اطلاق می‌شود، بدون آنکه تفاوت
های واقعی بین اعضای گروه در نظر گرفته شود. در برخی جوامع، سفیدپوستان درباره سیاه‌پوستان تصورات قالبی خاصی دارند. همچنین افراد برخی ملیت‌ها درباره افراد سایر ملت‌ها، نژادها، فرهنگ‌ها، مذهب‌ها و حتی افراد جنس مخالف تصورات قالبی خاصی دارند. این قالب
های فکری گاه از
واقعیت فاصله می‌گیرند و زمینه پیشداوری و تبعیض را فراهم می‌کنند.
طرح
های ذهنی که از نقش‌ها در
ذهن ایجاد می‌شوند، بیان می‌کنند که افراد در نقش و پایگاه خاص چه رفتارهایی خواهند داشت. هنگامی که شخصی را بر اساس یک نقش خاص مقوله‌بندی (Categorization) می‌کنیم، انتظارات خود را برای تعامل
های آینده بر پایه قالب
های فکری ملازم با آن نقش استوار می‌کنیم. به‌طور مثال ما طرح
ذهنی خاصی از "استاد دانشگاه" داریم، یعنی با توجه به پایگاه اجتماعی استادی، از او انتظار داریم که درباره موضوعات درسی صحبت کند و به سوالات دانشجویان پاسخ دهد، اما انتظار نداریم که کالایی به ما بفروشد یا شعبده‌بازی کند.
این نوع طرح
ذهنی نشان می‌دهد که در یک
موقعیت خاص، رخ دادن چه حوادثی انتظار می‌رود. مثلا طرح
ذهنی رفتن به سالن غذاخوری را در نظر بگیرید. با توجه به این طرح انتظار دارید پیشخدمت بر سر میز غذا حاضر شود و سفارش شما را بپرسد و آن را برایتان بیاورد، اما انتظار ندارید در کنارتان بنشیند و مشغول گفتگو با شما شود.
اگر از شما بپرسند که آیا خود را فردی کم‌رو، خوش‌اخلاق و... می‌دانید؟ در پاسخ دادن کمتر دچار مشکل می‌شوید. این بدان علت است که در طول زندگی فرصت
های بسیاری برای مشاهده رفتار و درک
احساسات خود داشته و اطلاعات اجتماعی فراوانی از سوی دیگران دریافت کرده‌اید. براساس این تجارب، ما معمولا برداشتی از
شخصیت خود در بسیاری از ابعاد داریم. البته هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که به همه ویژگی‌ها و ابعاد مختلف شخصیت خود شناخت کامل دارد، اما بخش وسیعی از ویژگی
های خود را می‌شناسیم.
•
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «طرح های ذهنی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۹/۰۵/۲۹.
