طالوت (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طالوت از
واژگان قرآن کریم، نام فرماندهی است که از طرف
خدا به واسطه بعضی از
پیامبران بر
بنی اسرائیل، تعیین گردید. قصه طالوت در
سوره بقره ذکر شده است.
طالوت نام فرماندهی است که از طرف خدا به واسطه بعضی از پیامبران بر بنی اسرائیل، تعیین گردید.
(اَ لَمْ تَرَ اِلَی الْمَلَاِ مِنْ بَنِی اِسْرائِیلَ مِنْ بَعْدِ مُوسی اِذْ قالُوا لِنَبِیٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنا مَلِکاً نُقاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ... وَ قالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ اِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالُوتَ مَلِکاً... فَلَمَّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ اِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِیکُمْ بِنَهَرٍ) (آيا مشاهده نكردى جمعى از بنى اسرائيل را بعد از
موسی، كه به يكى از پيامبرانشان گفتند: «زمامدار و فرماندهى براى ما برگزين، تا زير فرمان او در راه خدا پيكار كنيم.»...و پيامبرشان به آنها گفت: «خداوند «طالوت» را براى زمامدارى شما برگزيده است...و هنگامى كه طالوت به فرماندهى لشكر بنى‌اسرائيل منصوب شد، و سپاهيان را با خود بيرون برد، به آنها گفت: «
خداوند، شما را بوسيله يک نهر آب، آزمايش مى‌كند...)
مجمل قصه طالوت در
قرآن در آیات فوق به قرار ذیل است: گروهی از بنی اسرائیل به پیامبرشان گفتند پادشاه و فرماندهی برای ما تعیین کن تا تحت فرمان او در راه خدا جهاد کنیم. فرمود: شاید در صورت وجوب قتال از آن سر پیچید. گفتند: چرا جنگ نمی‌کنیم حال آنکه از دیارمان رانده و از فرزندانمان دور افتاده‌ایم!...
پیامبرشان گفت: خداوند طالوت را برای شما فرمانده معین کرده، گفتند: از کجا او لیاقت این کار را دارد؟! ما به این کار از او سزاوارتریم، و او ثروتمند هم نیست! پیامبر فرمود: خدا او را برگزیده و او را از حیث وجود و بدن توانا و از حیث دانش وسعت داده است... و دلیل حکومت او آن است: تابوت عهد که شما را در آن آرامش است از جانب خدا و شامل یادگاری از
آل موسی و
آل هارون است پیش شما آید (و چون
تابوت عهد را دیدند به حکومت طالوت خاضع شدند).
طالوت با لشکریان خویش برای جهاد بیرون شد و در نهری لشکریان خویش را امتحان کرد. بالاخره در جهاد پیروز شد و داود که جزء لشکریان او بود، جالوت فرمانده دشمن را کشت.
در مجمع البیان فرموده: طالوت از اولاد بنیامین
بن یعقوب بود، نه از خانواده نبوت بود و نه پادشاهی که نبوت در خانواده
لاوی بن یعقوب و حکومت در خانواده
یهودا بن یعقوب بود، و طالوت را به واسطه طول قامتش طالوت گفته‌اند، ولی این در صورتی است که بگوئیم طالوت عربی است،
راغب اصفهانی تصریح کرده که آن اسم عجمی است.
در
تورات فعلی در کتاب اول سموئیل باب ۱۰ به بعد این داستان نقل شده، ولی اسم فرمانده منصوب شاول است.
در
تفسیر المنار گفته: ظاهرا طالوت معرب شاول است هر چند در لفظ از آن بعید می‌باشد و گفته‌اند که طالوت لقب شاول است، به واسطه طول قامتش، که در کتاب اول سموئیل هست که تمام بنی اسرائیل در طول قامت فقط به شانه او می‌رسیدند، ولی اعتراض شده که طالوت غیر منصرف است و این بر خلاف لقب بودن و عربیّت می‌باشد.
از
محمد عبده نقل کرده که گفته: اسم او طالوت بوده، در تورات بی‌جا شاول گفته شده و اعتمادی بر آن نیست.
در
مجمع البیان فرموده: گفته‌اند اسم آن پیامبر که طالوت را معرّفی کرد
شمعون و به قولی
یوشع بن نون و به قولی
اشموئیل که با عربی اسمعیل است، بود و قول اخیر از
حضرت باقر (علیه‌السّلام) مروی است.
تفسیر المنار: یوشع بودن را انکار کرده که قضیّه در عصر
داود بوده و یوشع در زمان حضرت موسی زندگی می‌کرده است.
عیاشی از
حضرت صادق (علیه‌السّلام) نقل کرده: پادشاه در آن زمان قشون را اداره کرده و لشکرکشی می‌کرد و پیغمبر امر او را اقامه کرده و از خداوند خبر می‌داد.
کوتاه سخن آنکه: بنی اسرائیل در عهد سموئیل که همان اسمعیل باشد سر از شریعت موسی بر تافتند در نتیجه زبون و ضعیف شدند، فلسطینیان بر آنها حمله کرده از دار و دیارشان آنها را بیرون راندند و ظاهرا فرزندانشان را به اسارت گرفتند،
(اُخْرِجْنا مِنْ دِیارِنا وَ اَبْنائِنا) (...از خانه‌ها و فرزندانمان رانده شده‌ايم...)
آنها چاره‌ای جز جنگ نداشتند، لذا از اسمعیل خواستند فرماندهی بر آنها نصب کند و او طالوت را تعیین نمود، آمدن صندوق عهد سبب شد که حکومت او را بپذیرند و او در لشکر کشی خود پیروز شد.
(فَهَزَمُوهُمْ بِاِذْنِ اللَّهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ.) (آنگاه به خواست خدا، آنها سپاه دشمن را به هزيمت وا داشتند؛ و «داوود» نوجوان شجاعى كه در لشكر «طالوت» بود، «
جالوت» را كشت...)
نام طالوت دو بار در قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طالوت»، ج۴، ص۲۲۶-۲۲۹.
