• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضمز (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مشابه: سکوت (علوم دیگر).

ضَمز (به فتح ضاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای سکوت است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره اولیاء الله از این واژه استفاده نموده است.



ضَمز به معنای سکوت آمده است. «ضَمَزَ الرجلُ‌ ضَمْزاً: سكت و لم يتكلَّم»


• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره اولیاء الله فرموده است:«أَفْوَاهُهُمْ ضَامِزَةٌ، وَقُلُوبُهُمْ قَرِحَةٌ، قَدْ وَعَظُوا حَتَّى مَلُّوا» «دهانهایشان ساکت است، قلوبشان زخمی است، آنقدر مردم را نصیحت کرده‌اند تا خسته شده‌اند.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۶۶.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۳۱۸.    
۳. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۷، ص۲۱.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۹۰، خطبه ۳۲.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۷۵، خطبه ۳۲.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۵، خطبه ۳۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۷.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج، ص۱۳۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۲۸۱.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۵۷.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۱۷۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ضمز»، ج۲، ص۶۵۵.    






جعبه ابزار